سعید شفیعیون - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان

تذکره‌های ادبی ضمن آنکه یکی از مهم‌ترین منابع تحقیقی در حوزه زبان و ادبیات فارسی و حتی مباحث اجتماعی و تاریخی هستند،به نظر می‌رسد که خود در ساحت های مختلفی، برخوردار از ساختی دستورمند ،البته با معیارهای تاکنون ناشناخته و ظریفی باشند که آنها را دست کم تا حد یک خرده‌گونه ادبی ارتقا می دهد.این ساحات از معنی تا صورت را شامل می شود.یعنی تذکره‌نویس در این حوزه بر اساس قواعد نانوشته پنهان ،اثری را فراهم می‌آورد که از حیث موضوع و مضمون و انشا و لحن و حتی تدوین و تبویب کتاب، معیارین است وگرنه اثرش با همه فوایدی که می‌تواند داشته باشد ،زیر چوبه و کوبه ناقدان و حریفان، خرد و خاکستر می‌شود.نگارنده در این مجال سعی دارد تا در کنار بازشناخت این معیارها،در بازنمودِ تذکره‌ها بعنوان یک خرده‌گونه ادبی تلاش کند.

گونه ادبی،خرده‌گونه ادبی،تذکره،ساختار،طبقه‌بندی