رحیم مختاری - استادیار حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز
احسان زائری - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز

وصیت به لحاظ اینکه امکان تعلیق برخی امور حقوقی به بعد از مرگ را امکان پذیر می سازد از جایگاه مهمی برخوردار است . یکی از کارکردهای وصیت ، تعلیق تملیک به بعد از فوت می باشد، به این صورت که فرد می تواند عینی از اموال خود را به عنوان موصی به به شخصی معلق به موت خود تملیک نماید و با قبول موصی له بعد از موت موصی ، تملیک صورت بگیرد. بعضا اتفاق می افتد که قبل از اینکه موصی له قول وصیت کند قبل یا بعد از فوت موصی از دنیا برود و این سوال مطرح می شود که آیا وراث وی می توانند آن را قبول کنند و قبول ایشان موثر در تملیک به موصی به به آنها واقع می گردد یا خیر؟ در پاسخ به این مساله قانون مدنی ساکت است و در فقه تشتت آرا دیده می شود. با بررسی قواعد فقهی به این نتیجه می رسیم که قول مشهور فقها بر این عقیده است که وراث موصی له ، حق قبول یا رد را به ارث می برند.

موصی له ، فوت، وراث موصی له ، وصیت تملیکی ، قبول وصیت