مهدی زمانی - کارشناس ارشد حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان

نظریه حکمرانی مطلوب علیرغم عمر کوتاه خود به تدریج در سرتاسر دنیا به گفتمان قالب برای دستیابی به توسعه پایدار در زمینه های مختلف سیاسی ، اقتصادی و علی الخصوص در حقوق ادار ی در ایران تبدیل شده است .حکمرانی مطلوب در نظام اداری که سع ی در استقرار نظامی مبتنی بر دانایی برای ارتقاء کیفیت زندگی بشر طراحی و تدوین شده، فقط در صورت ایجاد تغییرات بنیادین در ساختارها ی سیاسی و اداری و مدیریتی قابل اعمال است . حکمرانی مطلوب به این نتیجه رسیده است که دوران سیاستمداران معجزه گر سپری شدهواینک دوران کسب اعتماد عمومی و ترویج و گسترش مشارکت ها ی عمومی است امروزه نقش و کارکرد دولت در زمینه های مختلف اجتماعی ، اقتصادی ، سیاسی و اجرایی دستخوش تغییر و تحولات زیادی شده است . امروزه دیگر وظیفه دولت و اجزای آن صرفا اجرای قوانین مصوب قوه مقننه و سایر نهادهای واضع قانون نیست بلکه سازمانهای اداری عملا خود مقررات مختلفی در زمینه های اقتصادیواجتماعی وضع می کنند (عمل شبه تقنینی )، .با گسترش صلاحیت های دولت ، ایده های مدیریتی جدید نیز ظاهر شده اند. یکی از این الگوهای مدیریتی ، الگوی حکمرانی مطلوب می باشد این ایده قابلیت اجرا دربخش های مختلف سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی و اداری را دارا می باشد و به دلیل قابلیت ها و مشخصات ارزندهای که دارد مورد استقبال کشورهای مختلف قرار گرفته است .. هدفی که در پژوهش حاضر بدنبال آن هستیم این است که به بررسی مکانیزم بهره گیری از حکمران ی مطلوب در جهت بهبود کیفیت و ارتقا ی نظام اداری در ایران بپردازیم که با توجه به بیانات فوق بر آنیم تا در پژوهش حاضر با روش گرد آوری کتابخانه ای به بررسی موضوع بپردازیم که یافته های پژوهش حاکی از آن است که حکمرانی مطلوب با انسجام همه توانمندی ها از طریقایجاد مشارکت بین سه نهاد دولت ، بخش خصوصی و جامعه مدنی ، راهکار مناسبی برای بهبود و ارتقای کیفیت خدمات اداری باشد.

حکمرانی مطلوب، نظام اداری، حاکمیت قانون، دولت ، شایسته سالاری