حمیده پاک مهر - Imam Reza International University
معصومه عزیزی - University of Zabol
صادق حامدی نسب - University of Birjand

هدف: پژوهش حاضر با هدف هنجاریابی و اعتباریابی فرم کوتاه نگرش به آموزش فراگیر کودکان با نیازهای ویژه انجام شد. روش: در یک طرح توصیفی- پیمایشی، ۳۵۴ دانشجوی کارشناسی تربیت معلم دانشگاه فرهنگیان یزد و خراسان رضوی از ۴ پردیس در این مطالعه شرکت کردند. یافته ها: شاخص های برازندگی بیانگر این بود که الگوی تاییدی از برازش خوبی برخوردار است x۲/df = ۲.۸۷; GFI =۰.۹۸; RFI =۰.۹۶; SRMR =۰.۰۴; CFI =۰.۹۸; RMSEA =۰.۰۵).). نتایج بارهای عاملی تحلیل عاملی تاییدی نیز نشان داد که توزیع سوال ها در یک عامل با آزمون اصلی مطابقت دارد. برای احراز روایی همگرا و واگرای مقیاس TAIS-IR از پرسشنامه سبک تدریس ترجیحی استفاده و ضرایب همبستگی بین نمره مقیاس نگرش به فراگیر سازی کودکان با نیازهای ویژه با سبک تدریس دانش آموز محور مثبت و معنادار بود (۰۰۱/۰p< و ۴۹/۰-r=) که بیانگر روایی همگرای این مقیاس است. همچنین نمره مقیاس نگرش به فراگیر سازی کودکان با نیازهای ویژه با سبک تدریس معلم محور رابطه منفی و معنادار داشت (۰۰۱/۰p< و ۵۵/۰-r=) که بیانگر روایی واگرای این مقیاس است. ضرایب آلفای کرونباخ نیز نشان داد که مقیاس TAIS-IR از همسانی درونی رضایت بخشی برخوردار است. در انتها به منظور مقایسه نتایج پژوهش های آتی با گروه هنجار در فرهنگ ایرانی، میانگین و انحراف معیار نمرات مقیاس برای کل نمونه و به تفکیک جنسیت ارائه شد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که نسخه اقتباسی نهایی مقیاس(TAIS- IR)  خصوصیات روان سنجی مناسبی داشته و قابل کاربرد در جامعه ایرانی است.

Standardization, Inclusive education, Children with special needs, Curriculum, هنجاریابی, آموزش فراگیر, کودکان با نیازهای ویژه, برنامه درسی