زهرا سعدی - دانشکده صنعتی مالک اشتر
محمد فروزنده - استادیار

پس از پیروزی انقلاب اسلامی بسیاری از متخصصان خارجی از صنایع دفاعی کشور خارج شدند . با شروع جنگ تحمیلی و اعمالتحریم ها علیه کشور ، جریان کم توان نوآوری های دفاعی کشور دچار اختلال شد . پس از آن جریان ، تلاش وسیعی با رویکردهای نوآورانه در راستای افزایش خود کفایی و شکوفایی دفاعی صورت گرفت. هدف اصلی این رویداد و الگوی غالب آن بالابردنتوان دفاعی ، تکیه برمنابع داخلی ، بی نیازی از دولت های بیگانه ، استفاده بهینه از منابع محدود ، ارزیابی قراردادهای تولید وبررسی میزان تاثیر ریسک برمنافع وزارت دفاع است . به همین جهت در راستای رسیدن به مرحله ی نوآوری ، خودکفایی وشکوفایی در زمینه ی فناوری های دفاعی ، تسلیحات نظامی و بی نیازی از دولت های خارجی ، پروژه هایی با موضوعات گسترشتولیدات دفاعی پا به عرصه ظهور گذاشتند .در این مقاله هدف این است که از طریق تکیه بر دیدگاه های بدیع و نوگرایانه و ارائهروش های کار آمد و با استفاده از بررسی میزان ریسک های موجود در قراردادهای تولید سفارشی ، تولید جریانی ، تولید حجمی،تولید مشترک و تولید مجدد هریک از قراردادها در شرایط مختلف به مقایسه ریسک و بازدهی این قراردادهای تولید پرداخته شود.

قراردادهای تولید ، کاهش ریسک ، بالابردن بازده مالی ، ارزش فعلی خالص ، صنایع دفاعی ، نوآوری