حسین بلالی

توسعه شهرنشینی در شرایط رشد سریع جمعیت و گسترش شهرها که کم و بیش در بسیاری از کشورهای دیگر نیز در مقاطع تاریخی مختلف بروز کرده و جمعیت بافت های مرکزی بسیاری از شهرها جابجا شده، روند فرسودگی بافت های تخلیه شده شدت گرفته و این بافتها به مامن ناهنجاری های اجتماعی تبدیل شده اند. پدیده فرسودگی در بافتهای شهری برکالبد بافت و فعالیتهای اجتماعی – اقتصادی آن تاثیرگذار است، فرسودگی کالبدی و فرسودگی حیات اجتماعی و اقتصادی بافت های شهری در یک رابطه متقابل به تشدید یکدیگر کمک کرده و موجب رکود هرچه بیشتر حیات شهری و تنزل شدید کیفیت زیست شهری در آن را فراهم می آورند. با توجه به مشکلاتی که این بافتها در کنار بافتهای جدید شهری ایجاد کرده تحقیق حاضر بر آن است تا پس از بیان اهمیت و ضرورت موضوع به لزوم مداخله در بافتهای فرسوده از دیدگاه نوسازی پرداخته و پس از بیان مفهوم نوسازی وبهسازی فرایند آن به بررسی نظریه ها و دیدگاه های موجود و پیشینه آن می پردازد این پژوهش با رویکردی توصیفی- تحلیلی، به بررسی و تجزیه و تحلیل عوامل موثر بر ساماندهی و مداخله در بافت فرسوده از طریق مطالعات میدانی و کتابخانه ای، پرداخته است. هدف از این نوشتار، ارزیابی و تحلیل انواع بافت های آسیب پذیر و شاخص های شناسایی بافت های فرسوده، جهت امر بهسازی و نوسازی آن می باشدکه پیشنهاداتی در زمینه ی راه های برون رفت از وضعیت موجود و رونق بخشی به نوسازی در این بافت ها ارائه می نماید.

نوسازی، فرسودگی، کالبد، توسعه شهرنشینی، ناهنجاری، تحلیل، نظریه، اجتماعی، اقتصادی، ساماندهی، مفهوم