فرزانه یوسف قنبری - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
نرجس نظیفی - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی وا

آنیما یا روان زنانه ناخودآگاه مرد یکی از کهن الگوهای اصلی و برجسته در روان جمعی نوع بشر است که سبب ایجاد اندیشه ها و دیدگاه های مردانه در مورد زنان شده تصویری از زن ازلی ارائه می دهد. این کهن الگوی برجسته در هنر و ادبیات معمولا به صورت معشوق نمود پیدا می کند. با مقایسه خسرو و شیرین نظامی و رومئو و ژولیت شکسپیر و تحلیل دو اثر بر اساس نقد روان شناختی؛ می توان به رد پاهای یکسانی از آنیما در ناخود آگاه نظامی و شکسپیر دست یافت که حاصل تجربیات اجدادی مردان با زنان است و در آثار دو خالق به صورت شیرین و ژولیت تجلی یافته است. لذا در این مقال برآنیم با بررسی آنیمای دو خالق، یکسانی ناخود آگاه جمعی در روان بشر را با تکیه بر آثاری که در دو نقطه مقابل فرهنگی، تاریخی و جغرافیایی قرار دارند بررسی کنیم.

آنیما، کهن الگو، نظامی، شکسپیر