جلیل عباسی - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، گرایش منابع انسانی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، مازندران، ایران
اسدالله مهرآرا - استادیار گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، قائمشهر، ایران
محمدرضا باقر زاده - استادیار گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قائمشهر، مازندران، ایران
مهرداد متانی - استادیار گروه مدیریت،واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی،قائم شهر،ایران

سازمان ها به منظور بقاء، ایجاد مزیت رقابتی، افزایش کارآیی، رسیدن به هدف های سازمان و تقویت نظام شایستگی نیازمند برنامه ریزی منابع انسانی در چارچوب نظام مدیریت منابع انسانی می باشند. هدف اصلی این پژوهش ارائه الگوی کاهش نارسایی های برنامه ریزی منابع انسانی سازمان تامین اجتماعی بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت، اکتشافی و براساس رویکرد تحقیق در شیوه گرده آوری داده ها، تحقیق آمیخته به شمار می رود. در بخش کیفی، مشارکت کنندگان ۲۳ نفر از خبرگان بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختارمند گردآوری و با روش تحلیل محتوا تجزیه وتحلیل شد. اعتبار داده ها از طریق آزمون قابلیت بررسی شد. در بخش کمی، جامعه آماری کارکنان حوزه منابع سازمان تامین اجتماعی بودند که حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان ۳۶۴ نفر تعیین و به شیوه تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار جمع آ وری داده ها پرسشنامه محقق ساخته (بر مبنای بخش کیفی) بود و طی دو مرحله نظرسنجی دلفی فازی تجزیه و تحلیل داده صورت گرفت. پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ، ۷۸۳/. برآورد گردید و روایی آن نیز با روش روایی محتوایی و روایی سازه مورد تایید قرار گرفت. یافته ها نشان داد که نظام برنامه ریزی منابع انسانی سازمان با ۱۹ مشکل اصلی مواجه است. نتایج تحقیق نشان می دهد که مولفه های استخراجی مدل تحقیق، مورد تائید جامعه قرار دارند. سازمان تامین اجتماعی می تواند با مورد نظر قرار دادن مشکلات شناسایی شده، عوامل موثر بر آن و راهکارهای ارائه شده در این پژوهش، برنامه ریزی لازم را جهت کاهش مشکلات نظام برنامه ریزی منابع انسانی خود انجام دهد.

"مدیریت منابع انسانی", "برنامه ریزی منابع انسانی", "روش دلفی فازی", "سازمان تامین اجتماعی"