محبوبه ابراهیمی - کارشناس ارشد پژوهش هنر و استاد دانشگاه فرهنگیان کرمان

شناخت و استفاده از روش های موثر در تدریس و بخصوص درس ریاضی به دلیل ماهیت خشک آن، همواره مورد توجه صاحب نظران، پژوهشگران و متخصصان آموزش و پرورش و نیز معلمان بوده است. هدف از این مقاله، بررسی و ارائه روش تدریس با استفاده از هنر داستان گویی در آموزش ریاضی با محوریت آموزش جمع و تفریق در پایه اول دبستان است. معلم با انسان هایی سر و کار دارد که رفتارشان قابل پیش بینی نیست و هر روز با جلوه هایی برخورد می کند که رفتار مناسب خود را می طلبد و در این لحظه هاست که معلم باید خلاقانه عمل نماید تا بتواند توجه اکثریت کلاس را جلب کرده و بازده آموزشی را به بالاترین حد ممکن برساند و آنچه را مناسب کلاس می داند پیاده کند. هدف از تدریس معلمان در واقع بارور کردن انسان ها (دانش آموزان) است و از همین رو شیوه ی عمل وی در حین تدریس باید هدفمند، خلاقانه و همراه با شکیبایی باشد، معلم باید به طور مستمر از خود بپرسد که چه می کند؟ چگونه آن را انجام می دهد و چرا؟ معلم باید به تجزیه و تحلیل کلاس خود بپردازد. او می تواند با استفاده از شیوهای مناسبی که یکی از آنها داستان گویی و قصه سرایی است مطالب را به دانش آموزان یاد بدهد و منتقل کند. قسمتی از محتوای لازم برای نگارش این مقاله از طریق جستجو در پایگاه های اطلاعاتی Google scholar، جهاد دانشگاهی (SID)، Magiran و نیز موتور جستجوی عمومی Google بدست آمده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد داستان های ریاضی ذهن دانش آموز را درگیر مبحث ریاضی می کند. استفاده از روش داستان گویی در تدریس مباحث ریاضی، منجر به کاهش استرس، برانگیختن علاقه به ادامه روند آموزش، ایجاد نشاط و اشتیاق در حین تدریس، افزایش تمرکز دانش آموزان و ایجاد همدلی بین معلم و دانش آموز و حتی میان خود دانش آموزان می گردد.

روش تدریس معلم محور، قصه، قصه گویی، ریاضی، تدریس ریاضی و آموزش.