اکرم حمدی زاده شوشتری - کارشناسی روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز

نوجوانان با توجه به تغییرات مربوط به رشد جسمانی شان دچار تغییرات اجتماعی نیز می شوند بنابراین گام اول برای حمایت از آن ها شناخت این تغییرات و ایجاد سبک های ارتباطی مناسب با آن ها می باشد.خطرات همانند ایجاد بیماری های روانی در فرد سلامت او را تهدید می کند لذا نباید در مقابل این تغییرات عاطفی، نگرش وخلق و خو ها بی توجه بوده و به سادگی از آن ها عبور کنیم. از سری ایجاد رفتار های پر خطر از نوع خلقی و عاطفی است که در پیشگیری از آن ها در ابتدا مهم ترین نهاد پرورش فرزند یعنی خانواده، سپس مدرسه و وجود متخصصین موثر باشند. نوجوانانی که دارای آگاهی از سلامت روانی واجتماعی خود هستند نقاط قوت خود را به خوبی شناخته و دارای عزت نفس هستند و می توانند رفتار های اجتماعی سالم داشته و با کنترل عواطف و احساسات از انجام اینگونه رفتار ها خودداری نمایند. یکی از نشانه های رفتار های خود مراقبتی داشتن مهارت نه گفتن در مقابله با موقعیت های خطرآمیز است. نوجوانی بر اساس تعریف سازمان بهداشت جهانی شامل گروه سنی ۱۹-۱۰ سال است که دوره گذر از کودکی به بلوغ به شمار می رود. این گذار دارای ابعاد زیست شناختی، روان شناختی، اجتماعی و عاطفی است که نوجوانان در معرض استرس های فراوانی قرار می گیرند (صادقی و گیلانی پور، ۱۳۸۸).

آسیب ها، رفتار، دانش آموز، خطر، مدرسه، معلم.