ناصر تاتوره - کارشناس علوم قرآنی
حجت بهلولی - کارشناس علوم قرآنی
رامین عفیفی - کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث

سرمایه گذاری در آموزش و پرورش از اهمیت ویژه ای برخوردار است و باید هزینه های صرف شده در امرتعلیم وتربیت را نوعی سرمایه گذاری به حساب آورد و درصد هزینه های آموزشی کشورها رقمی معادل ۱۰ تا ۲۰ درصد کل بودجه هر کشور را تشکیل می دهد و این هزینه ها شامل هزینه های اداری، حقوق کارکنان، کتب درسی و مواد کمک درسی، تجهیزات و نگهداری ساختمان های آموزشی و سایر بودجه های جاری است. آموزش و پرورش نقش اساسی در رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی دارد و به عنوان یکی از اهداف مهم تمام کشورها شناخته شده است. توسعه آموزش و پرورش مستقیما به توسعه علوم و صنایع و تولید و بالطبع باعث توسعه اقتصادی می شود و به صورت، رابطه آموزش و پرورش با توسعه اقتصادی و اجتماعی یک رابطه پیچیده است. آموزش و پرورش باعث تغییر ارزش ها و طرز تلقی های افراد می شود و این خود تاثیر مستقیمی به وضعیت اقتصادی دارد. چنانچه آموزش و پرورش یک کالای مصرفی قلمداد شود به هنگام بروز بحران ها بایستی از میزان مصرف کاست و بنابراین مقادیر کمتری آموزش و پرورش ارائه نمود. اگر آموزش و پرورش یک کالای سرمایه ای بادوام است طبیعتا بر ظرفیت تولیدی جامعه خواهد افزود. چرا بایستی برحجم سرمایه گذاری ها در آموزش و پرورش افزوده گردد؟ پاسخ این سوال را بایستی در تغییرات و تحولاتی جستجو کرد که آموزش و پرورش در فرد و جامعه به وجود می آورد. لذا آموزش و پرورش سبب گسترش ظرفیت تولیدی و همچنین رشد اقتصادی جامعه موجب افزایش درآمد و توزیع عادلانه ثروت می گردد و همچنین نقش موثری در تشکیل سرمایه انسانی خواهد داشت. هدف اصلی از نگارش این مقاله این است که نشان دهیم آموزش و پرورش نوعی سرمایه گذاری است و برای تسریع آهنگ رشد اقتصادی و اجتماعی راهی جزسرمایه گذاری های انبوه در منابع انسانی وجود ندارد.

آموزش و پرورش، توسعه، تکنولوژی، توسعه انسانی.