محبوبه کتکی - لیسانس معارف اسلامی
مسلم مولایی - دبیر ادبیات
زهرا ظاهری اصل - لیسانس الهیات
سیده معصومه صالحی - سطح ۲ حوزه

تعلیم و تربیت امری پر ثمر و در عین حال دشوار است که در آن معلمان برترین نقش را به عهده دارند و نقطه سرآغاز هر تحول آموزش و پرورش به شمار می روند. با داشتن معلمان دلسوز می توان در امر آموزش و پرورش تحول بنیادی به وجود آورد. از این رو، رضایت شغلی معلمان برای برآوردن این نیاز امری ضروری است. معلمان هسته مرکزی دستگاه تعلیم و تربیت و مجریان حقیقی این امر حیاتی هستند و تاثیر آنان بر جامعه به اندازه ای زیاد است که می توان گفت سعادت مملکت در دست کسانی است که به تعلیم و تربیت فرزندان کشور اشتغال دارند. لذا رضایت شغلی این گروه اجتماعی دارای اهمیت بسیار است. رضایت شغلی معلمان از عوامل متعددی نشات می گیرد از جمله: تامین نیازهای مالی، سن، تاثیر والدین با سواد یا معلم، ارتقاء شغلی، ماهیت شغل معلمی و ..... که هر کدام در جای خود دارای اهمیت و توجه می باشند. اگر به مشاغل کلیدی (چون معلمی و پزشکی و....) بیندیشیم و شاغلانی را ببینیم که به دلایل مختلف از شغل ،مقام و جایگاه خود رضایت ندارند. این سئوال در ذهن ما به وجود می آید چه بر سر جامعه خواهد آمد. جامعه ای که پیشرفت می خواهد و خواستار توسعه کشور، صنعت و تکنولوژی است و نمی خواهد از جوامع دیگر عقب بماند چاره ای جز توجه به اقشار شغلی مختلف جامعه به خصوص معلمان ندارد. معلمانی که با همه مشکلات شغلی، مالی، ارتقائی و ...... هنوز هم در صف مشتاقان تعلیم و تربیت ایستاده اند و ذره ای از اشتیاقشان کم نشده است. چه بد حکم می کنند، آنان که کارایی اقشار زحمت کش و مفید و موثر جامعه را ناچیز می پندارند. اقشاری که به واقع تمامی جامعه مدیون آنانند و به راستی جامعه ای وجود نخواهد داشت اگر آنان نباشند. اگر معلمی به میزان کافی تامین مالی نشده باشد و مثلا بر سر اجاره خانه با صاحبخانه درگیر باشد و یا برای تامین زندگی خود مجبور به انتخاب شغل دوم باشد، چگونه می تواند با آشفتگی فکری و خستگی ، فرزندان جامعه را برای پیشرفت و توسعه کشور تربیت کند. آیا به راستی معلم خسته از عدم توجه مشکلات مالی، تبعیضات شغلی و .... می تواند پزشکان، مهندسان و .... فعال و کارآمدی برای جامعه تربیت کند. پرواضح است که بدون معلمان فعال و کارآمد پزشکان و مهندسان...... کارآمد نخواهیم داشت. پس چه نیکوست که دست آنان را بگیریم و در این امر خطیر یاریشان کنیم و بدانیم که سرمایه گذاری در این امر نه تنها هدر دادن سرمایه نیست بلکه پیشرفت و توسعه کشور را در پی خواهد داشت.

توانمندسازی، رضایت از شغل، آموزش و پرورش، ارزش ها