ابوذر شهنوازی - کارشناسی، روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور شهرستان خاش
خلیل کرد - کارشناسی، الهیات و معارف اسلامی گرایش فقه و حقوق، دانشگاه پیام نور شهرستان خاش
یونس کهرازئی - کارشناسی، رشته الهیات و معارف اسلامی گرایش علوم و قرآن و حدیث، دانشگاه سیستان و بلوچستان زاهدان
کامبیز کرد - کارشناسی، رشته الهیات و معارف اسلامی گرایش علوم قرآن و حدیث، دانشگاه سیستان و بلوچستان زاهدان

دانش آموزان در نظام آموزش و پرورش اصلی ترین عنصر محسوب می شوند و تمامی تمهیدات و پیش بینی ها در جریان برنامه ریزی و سیاست گذاری ها در این سیستم به دانش آموزان منتهی می شود. در این جریان هرچقدر به مسائل دانش آموزان بیشتر توجه شود ساختار آتی اجتماع از استحکام بیشتری برخوردار خواهد بود. پدیده هایی چون امتناع از مدرسه اگرچه مربوط به دانش آموزان است لیکن از مسائل نظام آموزشی نیز هست. در این میان، امتناع از مدرسه از جمله مشکلات مدارس و خانواده است که خود به دلیل عوارض و پیامدهای اجتماعی و روانی و خانوادگی نیازمند بررسی است. به عبارتی، امتناع از مدرسه برای دانش آموز مسئله ای فردی، برای خانواده مسئله ای مربوط به روابط متقابل والدین و فرزند، برای مدرسه مسئله ای تربیتی و برای جامعه معضلی اجتماعی است. از سویی دیگر، همه والدین امیدوارند فرزندشان در ارتباط با سایر همکلاسی ها و دوستانش به طور نرمال و قدم به قدم رشد کند. حضور در مدرسه پایه و اساس توانایی دانش آموز در دریافت آموزش و مزایایی است که چنین آموزش هایی فراهم می کند.

روابط ناسالم، امتناع، مدارس، دانش آموزان