یاسر بیگی - کارشناسی روانشناسی عمومی دانشگاه پیام نور داراب
لیلا رستم آبادی - کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی کرمان
مریم ایمان دار - کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
زهرا خدادادی - کارشناسی ارشد آموزش ریاضی دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران

هدف از انجام این تحقیق بررسی پیامدهای مسئولیت پذیری اجتماعی در دانش آموزان بود. این مطالعه به روش کتابخانه ای و از نوع طرح های مروری است؛ که در تیترهای فرعی به بررسی پیامدهای مسئولیت پذیری اجتماعی در جامعه آماری دانش آموزان می پردازد. در نتیجه می توان این گونه بیان کرد که دانش آموزان نیاز به الگوهای قابل اعتمادی دارند که مسئولیت پذیری اجتماعی را نشان می دهند. معلمان، مدیران مدرسه، والدین و سایر اعضای جامعه باید الگویی مثبت برای دانش آموزان باشند و ارزش ها و رفتارهای مسئولیت پذیرای را نشان دهند. این الگوها می توانند از طریق رفتارها، سخنان و تعاملات روزمره با دانش آموزان ترسیم شوند. سیستم های ارزیابی و بازخورد برای مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان بسیار مهم هستند. مدارس باید معیارهای واضحی برای ارزیابی مسئولیت پذیری اجتماعی تعیین کنند و بازخورد مناسب و سازنده به دانش آموزان ارائه دهند. این بازخورد می تواند شامل تشویق، تقویت مثبت، توجیه و راهنمایی برای بهبود باشد. مسئولیت پذیری اجتماعی در دانش آموزان نیازمند همکاری و هماهنگی با خانواده ها است. مدارس باید با خانواده ها در ارتباط باشند و آن ها را در فرآیند تقویت مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان دعوت به همکاری کنند. ارائه راهنمایی ها، مشاوره و برنامه های خانوادگی می تواند به تقویت مسئولیت پذیری اجتماعی کمک کند. در کل، تقویت مسئولیت پذیری اجتماعی در دانش آموزان نیازمند ترکیبی از آموزش، تجربه عملی، الگوهای مثبت و همکاری با محیط اطراف است. این فرایند زمان، تلاش و تعامل مداوم می طلبد.

مسئولیت پذیری، مسئولیت پذیری اجتماعی، دانش آموز، مدرسه.