حسین طباطبائی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه زمین شناسی، تهرا
احمد معتمد - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، گروه هیدرولوژی دریا، تهران، ایر
بهمن سلیمانی - دانشگاه شهید چمران اهواز،گروه زمین شناسی،اهواز ایران
محمدرضا کمالی - مرکز اکتشاف و تولید، مطالعات و پژوهش صنعت نفت، تهران، ایران

تنگ بن در تاقدیس بنگستان، در دامنه جنوبی زاگرس و اقع است. سازند پابده( ترشیری) در این منطقه از تناوب آهک های نازک تا ضخیم لایه، مارن و شیل های ارغوانی، خاکستری روشن و تیره(میان لایه) تشکیل شده است. تجزیه کیفی وجود کانی های مونت موریونیت، ایلیت، کلریت، مخلوط لایه و کائولینیت را تائید می کند. مقدار ایلیت و مونت موریونیت و کلریت از راس به سمت قاعده افزایش می یابد و نشانگر شرایط گرم و خشک است. کلریت در نمونه های فاقد کائولینیت فراوان تر است. مقدار کانی های مخلوط لایه در ارتباط با فرایند آبشویی ایلیت است. نبود کائولینیت در توالی چینه ای، به جز در مرز پابده-آسماری، بیانگر کم ژرفا شدن حوضه در راس سازند و تغییر آب و هوا از گرم و خشک به سمت نیمه خشک تا مرطوب است و می تواند به عنوان یک مرز سکانسی معرفی شود. وجود لایه های تبخیری در راس سازند دلیلی برکاهش عمق و عملکرد فاز کوهزایی پیرنه است. روند کانی های ذکر شده، تغییرات PH را از قلیایی به اسیدی( با کاهش سن) نشان می دهد.

تاقدیس بنگستان، سازند پابده، کانی های رسی، آب و هوای قدیمه