تهران به عنوان نماد مدرنیته شهری در بسیاری از فیلمهای سینمایی مورد توجه قرار گرفته است . بازنمایی تهران در فیلمها درواقع تاریخ تحولات مدر نیته ایرانی نیز هست .ازاین رو، این امکان وجود خواهد داشت که به مدد بازنمایی شهر تهران، تاملی انتﻘادی از مدرنیته ایرانی ارایه دهیم . در این مﻘاله، سینمای داستانی قبل از انﻘلاب اسلامی بررسی شده است .ه هدف نویسندگان این مﻘاله بتبعیت از نظریه پردازانی چون زیمل و بهره جستن از رویکرد انتﻘادی والتر بنیامین آن است که تخیل و بینش غالب در فرهنگ ایرانی را به مدد بازنمایی شهر در رسانه سینما کشف کنند . برانگیختن تضاد روستا و شهر، ارایه تصاویری دوگانه از امر مدرن، بازنمایی سیاسی شهر، به هم ریختگی نظم کیهانی سنتی در شهر مد رن، شکل گیری عﻘلانیتی نامنسجم در زندگی روزمره شهری و انواع گسستها و شکافهای اجتماعی اقتصادی موجود در زندگی از جمله مسایلی است که سینمای پیش از انﻘلاب به بازنمایی آن پرداخته است.

بازنمایی تهران, سینمای قبل از انﻘلاب ایران, زندگی روزمره, مدرنیت فردیت ه شهری