هدف اصلی در  این مﻘالهتحلیل  آثارسه  گانه بهمنفرمان  آرا و متﻘابل رابطه   این آثار با جامعه ایران است بدین منظور  با بهره گیر نظریات یاز  گلدمن لوسین   پیرامون اثرهنری والا و هنرمند والا، شده سعی   این سه فیلم از منظر جامعه  شناسی سینما شوند تحلیل  .مطالعه این فیلم ها از دو نگر ش  نﻘد درون  نوشتار که دراین   بیشتر بر مبتنی   نشانه شناسی فنیاست،  و نﻘد برون نگر یه عنوان  ابزا ز برای بررسی فیلم  با جامعه، استفاده شده است. پس از مطالعه فیلم می و بررسی هریک به شکلی جداگانه می توان   گفت  ، این سه فیلم از منظر نمایش مفهوم مرگ در سطوح مختلف فردی، طبﻘاتی و اجتماعی را با جامعه بفر قرار کرده است و به نوعی معرف تفکرات قشر  هنرمند و اندیشمند قبل از انﻘلاب هستند که تفکرات اخلاقی و اجتماعی ویژه خود را داشته نشده اند و به همین دلیل به آسانی در دل نظام فکری موجود حل  اند.   در دو فیلم اثر از این سه مسایل   دو قشر هنرمند و  نویسنده به وضوح مطرح و  دغدغه ها  وآرمان هایشان مفهموم  در پرتو مرگ،به تصویر کشید شده است. فیلم در این   مسیله مرگ درزندگی اینان از زاویه دیگر ای   بررسی شده است، به طوری که نه تنها منفور نیست، بلکه عامل از رهایی  جامعه نامطلوب پیرامو می ن تلﻘی  شود  درفیلم دیگر مسای ل اجتماعی  ومشکلات گریبان گیر به جامعه گونه  به ای تصویر کشیده شده است که خود بیانگر نوعی مرگ، این بار در سطح جامعه است.  البته ویژگی مشترک هر سه فیلم بارقه امیدی است که در پایان داستان برای نجات و رهایی افراد، طبﻘه هنرمندان و نویسندگان و نیز جامعه رو به نابودی درخشیدن می گیرد

جامعه شناسی سینما هنر والا, هنرمند بزرگ, نﻘد برون, نﻘددرون نگر, نگر, نشانه شناسی