زهرا خانلری - Department of social work, university of social welfare and rehabilitation sciences.
فهیمه مسلمی - Department of social work, university of social welfare and rehabilitation sciences.

مقدمه: حوادث طبیعی، جامعه را با مشکلات بسیاری روبرو می سازد. کودکان یکی از گروه های آسیب پذیر هستند که در چنین مواقعی متحمل صدمات شدید روحی شده و معمولا از اعضای خانواده و مراقبین اصلی خود جدا می شوند. به همین دلیل مداخله های حرفه ای برای کاهش آثار منفی چنین شرایطی ضروری است. هدف این مقاله گزارش مداخله مددکاری اجتماعی در حادثه طبیعی است. گزارش مورد: هادی پسری سه ساله، یکی از قربانیان زلزله کرمانشاه است. او بعد از زلزله علاوه بر آسیب جسمی و استرس شدید از والدین خود جدا افتاده بود. مادر در بیمارستان بستری بود و پدر حاضر نبود مسولیت مراقبت از کودک را به عهده بگیرد. هادی مداخله مددکاری اجتماعی را با تکیه بر رویکرد مداخله در بحران، تکنیک های کاهش استرس و IDTR دریافت کرد که دستاوردهای آن وضعیت روحی مناسب هادی و بازپیوند او به خانواده اش بود.  بحث و نتیجه گیری: در هنگام بروز بلایای طبیعی با استفاده از رویکرد مداخله در بحران، مددکاران اجتماعی می بایست در کوتاه ترین زمان خدمات مناسبی را به افرادی که تحت تاثیر قرار آن گرفته اند، ارائه دهند. شواهد علمی نشان می دهد که IDTR می تواند بر سلامت روان و حمایت از کودکان در حوادث طبیعی تاثیر داشته باشد.

بازپیوند خانواده, کودک, بحران, مداخله در بحران, مددکاری اجتماعی