مهدی محمودوند - گروه کارشناسی ارشد حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی

امروزه تمرکز زیاد جمعیت در کلان شهرها از جمله در پایتخت مشاهده می شود. به نظر می رسد همگام با افزایش جمعیت کل کشور، جمعیت کلان شهرها نیز افزایش یابد. چنانچه برنامه ریزی در مورد آمایش و بازتوزیع مناسب جمعیت در سطح کشور انجام نشود افزایش جمعیت در کلان شهرها و به ویژه شهر تهران قابل ملاحظه خواهد بود. در ایران، جمعیت شهرنشین سهم بالایی از جمعیت کشور را به خود اختصاص داده است. بنابراین توجه به جمعیت شهری و ویژگی های جمعیتی آنها در گذشته و آگاهی نسبت به آینده برای مدیریت و برنامه ریزی شهری از اهمیت به سزایی برخوردار است. بدون شک هر گونه سیاست گذاری کلان برای جمعیت کل کشور، جمعیت شهری را نیز در آینده متحول خواهد کرد. هدف این پژوهش لزوم برنامه ریزی شهرداری در کنترل چالش ها و تهاجم جمعیتی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد کنترل جمعیت از مسائلی است که در کنار موضوع تنظیم خانواده مطرح شده و به معنای به کار بردن سیاست هایی در جامعه برای کنترل رشد جمعیت و کاهش آن است. سیاست کنترل جمعیت در گذشته مطرح نبوده ولی امروز با توجه به پیاده شدن این سیاست در جهان، یکی از مباحث مهم جامعه شناسی بوده و دیدگاه های متفاوتی درباره آن مطرح است. از عوامل موثر در کنترل جمعیت را نظام سرمایه داری، دولت رفاه، مدرنیته و تغییر ساختار زندگی برشمرده اند. از آثار و پیامدهای کنترل جمعیت تغییر نظام های تربیتی و مفاهیم اخلاقی، کاهش نشاط اجتماعی و اقتصادی و کاهش اقتدار سیاسی و تغییر در ترکیب های دینی دانسته شده است.

چالش جمعیتی، تهاجم جمعیتی، کلان شهرها