نرگس شریف زاد - دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفه و کلام اسلامی

«فلسفه»، آنگاه که بهعنوان یک واژه بهکار میرود، معنای مثبت و پرطرفداری میتواند داشته باشد، اما آنگاه که بهعنوان دانش و معرفت مطرح میشود، فقط عده معدودی به آن علاقه نشان میدهند. عدهای آن را یک دانش انتزاعی صرف میدانند که در زندگی عملی هیچ کاربرد و فایدهای ندارد. حتی اگر فلسفه را بهعنوان علمی انتزاعی در نظر بگیریم که با مفاهیم عقلی و مجرد صرف سروکار دارد، باز از این نظر که ذهن را ورزیدهتر میکند، مفید خواهد بود. طبیعی است که ذهن ورزیده و پرورش یافته از عهده زندگی و مشکلات آن بهتر برمیآید تا ذهن پرورش نیافته، و این پرورش ذهن باید از دوران کودکی و با آموزش رسمی مورد توجه قرار گیرد. البته در ادامه خواهیم دید که فلسفه صرفا علمی انتزاعی نیست، بلکه با عالم واقعیت و مفاهیم انضمامی نیز سروکار دارد. همچنین، با آوردن نمونههایی از فلاسفه بزرگ که اسوه خودسازی و زندگی رضایتمندانه بودهاند، به کارکردهای سازنده «فلسفه» در زندگی و شخصیت انسان پی میبریم. برای این منظور ابتدا «فلسفه» را تعریف میکنیم و سپس مزایا و کارکردهایش را از تعریف آن استنباط میکنیم.

فلسفه، آموزش فلسفه، کارکردهای فلسفه