رضا عزیزی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
امراله صفری - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
حسین وزیری مقدم - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

در این مطالعه به منظور شناسایی ریز رخساره ها و تفسیر محیط رسوبگذاری، سازند تاربور در 5 کیلومتری جنوب غرب سمیرم مورد بررسی قرار گرفته است. سازند تاربور در ناحیه مورد مطالعه با ضخامت 462 متر از سنگ های کربناته و آواری، در طی ماستریشتین نهشته شده است. مرز زیرین سازند تاربور با واحد آواری قرمز رنگ (S2) به صورت تدریجی و هم شیب می باشد مرز بالایی آن با سازند کشکان هم شیب و ناپیوسته به نشانه عدم رسوبگذاری و فرسایش است. بررسی های دقیق صحرایی و مقاطع نازک میکروسکوپی منجربه شناسایی 6 ریز رخساره کربناته مربوط به محیط های تالاب (L1-L3)، سد (B) و دریای باز (O1-O2) و 2 رخساره آواری مربوط به محیط کم عمق (Lsh) و عمیق دریا (Osh) شده است. محیط های مذکور بخشی از یک شلف باز با شیب کم را تشکیل می داده اند.

ریز رخساره، سازند تاربور، سمیرم، ماستریشتین، محیط رسوبی