شهلا محبیان - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقی
پرویز غضنفری - عضو هیئت علمی گروه زمین شناسی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
بوالحسن آهنکار - مدرس گروه زمین شناسی دانشگاه پیام نور مرکز ابهر، شرکت نفت مناطق مرکز

منطقه ی مورد مطالعه، بخشی از مجموعه ی آتشفشانی هزار (واقع در زون سنندج سیرجان) است که در نقشه ی 1/100000 راین (استان کرمان) به صورت تناوبی از مواد آذرآواری، گدازه و رسوبات ولکانو -کلاستیک معرفی شده است (دیمیتریجویچ، 1973) هدف اصلی در این مقاله، بررسی محصولات آذرآواری از نظر ویژگی های صحرایی و رده بندی غیر ژنتیکی آنها است. به این منظور پس از تشریح ویژگی های واحد های سنگی در منطقه، نهشته های آذرآواری بر اساس جداول ارائه شده، تقسیم بندی شده اند. کلیه ی محصولات، در قالب 2 گروه اصلی برش آتشفشانی و ماسه سنگ آتشفشانی مورد بررسی قرار گرفته اند.

گردشگری، ژئوتوریسم، دریاچه اوان، الموت، قزوین