الیکا اشجعی - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
حبیب الله عباسی - گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.

روپرت اسپایرا شاعر و عارف بریتانیایی و انگلیسی زبان که بر هنر سفالگری اشراف دارد و در آن توان مند است، سعی دارد در شعر خویش و با توجه به تجربه ی سفالگری شناختش از مفهوم انسان را با مخاطبان خود در میان گذارد. در شعر او انسان با حوزه مبدا اشیا شناخته می شود. در این پژوهش با روش تحلیلی-توصیفی بیان می شود که هر شی شناختی منطبق با حوزه مقصد انتزاعی انسان چهره ای از سرشت انسان را نشان می دهد. حضور پربسامد مفهوم کاسه که منشعب از هنر سفالگری شاعر است، بیان گر توجه شاعر به مفهوم حجم در شناخت انسان است. شاعر با این که انسان را موجودی لایتناهی می داند، دچار دوگانگی شناختی شده و در اشعارش مفهومی عینی و محدود از انسان نمایش می-دهد؛ به همین سبب ما در می یابیم که در نهایت بی حدودی و بی کرانگی با مفهوم نظم و مرزبندی مواجه ایم. روپرت اسپایرا ناخودآگاه از زبان انسان فراتر رفته، از پدیدارشناسی اشیا سخن می گوید.

مفهوم انسان, استعاره ی مفهومی, طرحواره ی ذهنی, روپرت اسپایرا, شعر, سفالگری, اشیا