سیده لیلا صابری فتحی - گروه مدیریت ، دانشکده مدیریت ، دانشگاه آزاد بیرجند
حمید رضائی فر - عضو هیات علمی ، گروه مدیریت ، دانشگاه آزاد بیرجند

هدف: سبک های ارتباطی یکی از عناصر کلیدی در مدیریت و مبنای اساسی و ضروری برای مدیران کارآمد در برقراری ارتباط با کارکنان است. پژوهش حاضر با هدف ارائه مدلی برای کاربرد سبک ارتباط کنترلی مدیران در دانشگاه علوم پزشکی مشهد تدوین شده است. روش پژوهش: راهبرد پژوهش حاضر در بخش کیفی، تحلیل تم و در بخش کمی، پیمایش است. حجم نمونه در بخش کیفی با استفاده از اصل اشباع، ۱۲ نفر و در بخش کمی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، ۹۷ نفر از مدیران دانشگاه علوم پزشکی مشهد برآورد شده است. روش گردآوری داده ها در این پژوهش مصاحبه و پرسشنامه بوده و برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در بخش کیفی از نرم افزار مکس کیودا و در بخش کمی از SPSS ۲۲ و نرم افزار پی ال اس استفاده شده است.  یافته ها: یافته های پژوهش شامل ۳ مقوله با عنوان شرایط مدیر، شرایط شغلی و شرایط زیردستان و ۶ مولفه می باشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، مدیران دانشگاه علوم پزشکی مشهد می توانند از سبک کنترلی در شرایط بحرانی و زمانی که کارمندان دچار ابهام و عدم اطمینان در نحوه انجام کار می باشند، جهت حرکت در راستای اهداف سازمان و افزایش بهره وری استفاده نمایند.

ارتباطات, سبک های ارتباطی, سبک کنترلی