حمیدالله رضایی - دانش آموخته سطح چهار جامعه المصطفی العالمیه

به اقتضایی قاعده نفی سبیل؛ روابط متقابل مسلمانان با کفار مبتنی بر یک ملاک ثابت است و آن نفی نفوذ و سلطه کفر است، یعنی هرگاه بر قراری روابط با کفار همراه نوعی نفوذ کفار بر جامعه اسلامی شود، ممنوع، وگرنه آزاد است. پس با قاطعیت می‎توان گفت: قاعده «نفی سبیل» در روابط داخلی و خارجی نظام اسلامی و مسلمانان به اصطلاح «حق وتو» دارد. اگر یک قرارداد و معاهده سیاسی و اقتصادی و مقاوله نظامی و حتی فرهنگی به عنوان مقدمه و زمینه تسلط کفار بر مسلمانان محسوب شود، قاعده «نفی سبیل» آن قرارداد و مقاوله را باطل می‎سازد مگر اینکه آن قرار داد و معاهده از باب اظطرار، مصلحت و قاعده اهم و مهم منعقد شده باشد. بنابراین، قاعده نفی سبیل منشا تمام معاهدات، معاملات و ارتباطات مسلمین با کفار می‎باشد.

قاعده نفی سبیل, معاهدات, مسلمانان, کفار, بین الملل