حامد ایرانشاهی - دانشجوی دکتری تاریخ ایران بعد از اسلام دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزین
حسین آبادیان - استاد دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین
باقر علی عادلفر - استادیار دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین
حجت فلاح توتکار - استادیار دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قروین

اسناد دوره پهلوی را ‎باید مهم‎ترین منبع تحقیقات تاریخی در میان مدارک موجود از این دوره دانست و تحقیقات علمی در این حوزه را باید در میزان استفاده از این دسته منابع اعتبارسنجی کرد. در باب اهمیت کاربرد اسناد در تولید دانش، مطلب فراوان است لیکن به اختصار باید گفت در مطالعات معاصر هر‎گونه تحقیق علمی بدون استفاده از اسناد فاقد اعتبار کافی بوده و بر هر پژوهشگر تاریخ پهلوی لازم و ضروری است که پیش از تدوین هر اثر علمی، نخست مطالعه جامعی در اسناد این دوره در موضوع موردبحث خود به عمل آورده و تحقیقش را با تکیه بر این منابع انتظام بخشد. اما مطالعه اسناد یک مقدمه لازم دارد و آن این است که محققان پیش از آغاز پژوهش ‎باید شناخت کامل و دقیقی از مراکز اسنادی داشته و بر چالش‎ها و راهبردهای دسترسی به اسناد آن ها واقف باشند. این مقاله که در چارچوب مطالعات راهبردی قرار می‎گیرد و براساس روش تحقیق راهبردی انتظام یافته در پی آن است تا چالش‎های این حوزه را شناسایی نموده و راهبردهایی را متناظر با آن ها ارائه دهد. همچنین لازم به توضیح است که به دلیل عمر کوتاه مراکز آرشیوی در ایران، هنوز استفاده از اسناد در تحقیقات تاریخی به رسمی معمول تبدیل نگردیده بر همین اساس تحقیقات خاصی در خصوص چالش‎های دسترسی به اسناد (خاصه اسناد پهلوی) صورت نپذیرفته و ادبیاتی در این رابطه در جستجوهای صورت گرفته یافت نگردید.

اسناد پهلوی, آرشیو, مراکز اسنادی, تعیین سطح دسترسی, بایگانی