غزل جانقربان - دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
سیدمحمد ابطحی فروشانی - دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
حمزه صادقی سرخنی - دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
هوشنگ اسدی هارونی - دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران

کانسار مس- مولیبدن پورفیری کهنگ در استان اصفهان بر روی کمربند آتشفشانی ارومیه- دختر قرار دارد. اینکانسارها به دلیل تمایز چشمگیر بین خودپذیری مغناطیسی توده های نفوذی و توده های درون گیر و همچنین سنگ هایدگرسان شده و سنگ های دست نخورده، هدف اکتشافی مناسبی برای روش مغناطیس سنجی محسوب می شوند. در اینتحقیق، داده های مغناطیسی برداشت شده در محدوده ی شرقی کانسار کهنگ پردازش و تفسیر شد و محل تقریبیبی هنجاری های مغناطیسی شناسایی گشت. سپس مد لسازی وارون سه بعدی داده های مذکور انجام شد. مقایسه ی مدلسه بعدی خودپذیری مغناطیسی با نتایج آنالیز ژئوشیمیایی گمانه های اکتشافی، بیشترین میزان کانی سازی را در مرزتغییرات خودپذیری مغناطیسی نشان داد. همچنین مدل سه بعدی زمین شناسی منطقه که با استفاده از اطلاعاتزمین شناسی مربوط به گمانه های اکتشافی به کمک روش درون یابی نرم گسسته (DSI) ساخته شد، نشان داد که مناطقبا خودپذیری مغناطیسی پایین منطبق بر حضور توده های برشی شده کوارتز دیوریتی و مناطق با خودپذیری مغناطیسیبالا منطبق با توده های آندزیتی هستند. بیشترین میزان کان یسازی مس و مولیبدن نیز در تقاطع واحدهای زمین شناسیکوارتز دیوریتی و آندزیتی مشاهده شد که تطابق معنی داری با مرز تغییرات شدید خودپذیری مغناطیسی نشان می دهد.

کانسار کهنگ، مس پورفیری، مغناطیس سنجی، وارون سازی، مدل زمین شناسی