عصمت رسولی - گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساری، ساری، ایران
جلال دلقندی - گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساری، ساری، ایران
حسین خنیفر - گروه مدیریت منطقه ای و امور عمومی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه تهران، تهران، ایران
لادن سلیمی - گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساری، ساری، ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی تربیت به مثابه یک سرمایه اجتماعی در پسامدرن است. این پژوهش از نوع کتابخانه ای و مبتنی بر مقالات و رفرنس های داخلی و خارجی است. نتایج پژوهش بیانگر این مطلب است که پسامدرنیسم از آنجا که دیدگاهی منتقدانه در برابر معضلات و بن بست های مدرنیته دارد معتقد است مدرنیته قادر به پاسخگویی به بسیاری از نیازهای بشری نمی باشد و از دیدگاه تربیتی ایده های جدیدی را مطرح کرده که باعث تشخیص ضعف ها و بحران های نظام آموزشی مدرنیسم شده است؛ از جمله بهره گیری از روش ساختارزدایی متون آموزشی، حمایت از محلی گرایی و منطقه ای شدن در نظام آموزشی، توجه به عنصر دیگری در تعلیم و تربیت، توجه خاص به نقد و انتقاد، توصیه به آموزش و پرورش گفت وگومحور، تاکید بر روش های کیفی تحقیق در زمینه علوم انسانی و علوم تربیتی محل نقد و انتقاد و بازنگری می باشد.در نهایت می توان گفت شناسایی آموزه های تربیتی پست مدرن و پی بردن به نقاط قوت و ضعف آن می تواند به افزایش آگاهی و ارتقای سطح دانش مربیان و متربیان برای مواجهه با این نحله فکری کمک کند.

تعلیم و تربیت, پسامدرن, سرمایه اجتماعی