نقش میانجی تاب آوری و خودکارآمدی در رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده با پریشانی روانشناختی در بیماران مبتلا به سرطان پستان
عنوان مقاله: نقش میانجی تاب آوری و خودکارآمدی در رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده با پریشانی روانشناختی در بیماران مبتلا به سرطان پستان
شناسه ملی مقاله: JR_FEYZ-28-1_010
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_FEYZ-28-1_010
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمدرضا تمنایی فر - Department of Psychology, Faculty of Humanities, University of Kashan, Kashan, Iran
زهرا سلیمانیان - Department of Psychology, Faculty of Humanities, University of Kashan, Kashan, Iran
خلاصه مقاله:
محمدرضا تمنایی فر - Department of Psychology, Faculty of Humanities, University of Kashan, Kashan, Iran
زهرا سلیمانیان - Department of Psychology, Faculty of Humanities, University of Kashan, Kashan, Iran
زمینه و هدف: سرطان پستان شایعترین سرطان در زنان است که می تواند موجب مشکلات هیجانی شود. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی تابآوری و خودکارآمدی در رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده با پریشانی روانشناختی در بیماران مبتلا به سرطان پستان بود.
روش ها: این مطالعه مقطعی در زنان مبتلا به سرطان پستان در بخش انکولوژی بیمارستان امام خمینی و امام حسین شهر تهران در سال ۱۴۰۲ انجام شد. ۲۵۰ بیمار با روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. برای گردآوری داده ها، از مقیاس های افسردگی، اضطراب و استرس (DASS) لویبوند (۱۹۹۵)، تابآوری (RISC) کانر و دیویدسون (۲۰۰۳)، خودکارآمدی عمومی (GSES) شرر و همکاران (۱۹۸۲) و حمایت اجتماعی ادراک شده (MSPSS) زیمت و همکاران (۱۹۸۸) استفاده گردید.
یافته ها: در زنان مبتلا به سرطان پستان، حمایت اجتماعی ادراک شده بر تابآوری (۰/۳۴=β و ۰/۰۰۱=P) و خودکارآمدی (۰/۱۹=β و ۰/۰۱۹=P) اثر مستقیم و معنادار داشت، اما مسیر مستقیم حمایت اجتماعی ادراک شده بر پریشانی روانشناختی معنادار نبود. همچنین، تابآوری (۰/۴۶-=β و ۰/۰۰۱=P) و خودکارآمدی (۰/۳۳- =β و ۰/۰۰۱=P) بر پریشانی روانشناختی اثر مستقیم و معنادار داشت و در رابطه بین حمایت اجتماعی با پریشانی روانشناختی نقش میانجی ایفا نمود. مدل نهایی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است (۰/۹۳=CFI ،۱/۸۲= CMIN/DF، ۰/۰۶۴=RAMSEA، ۰/۰۵=>P) و ۳۴ درصد پریشانی روانشناختی را تبیین میکند.
نتیجه گیری: می توان بیان داشت که با توجه به نقش میانجی تابآوری و خودکارآمدی، می توان با استفاده از مداخله های آموزشی-درمانی مبتنی بر ارتقای خودکارآمدی و تابآوری میزان پریشانی روانشناختی زنان مبتلا به سرطان پستان را کاهش داد.
کلمات کلیدی: Psychological distress, Resilience, Self-Efficacy, Perceived Social Support, Breast CancerCancer, پریشانی روانشناختی, تاب آوری, خودکارآمدی, حمایت اجتماعی ادراک شده, سرطان پستان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1942342/