محبوبه بشکنی - MSc in Nursing, Department of Elderly Nursing, Nasibeh Faculty of Nursing and Midwifery, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
رقیه انوری - General Practitioner, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
حجت سهراب پور - BSc in Laboratory Science Expert, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
فاطمه روزبه - Infectious Disease Specialist, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

سابقه و هدف: کووید-۱۹ یک بیماری ویروسی دستگاه تنفس است. با توجه به این که میزان ماندگاری آنتی بادی بر علیه کووید-۱۹ در گزارشات متفاوت بوده است و از آن جایی که تفاوت های قومی و نژادی در این بیماری تاثیر گذار بوده است این مطالعه با هدف تعیین بررسی وضعیت آنتی بادی ها و ماندگاری در بیماران مبتلا به کووید-۱۹، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: این مطالعه طولی، در سال ۱۳۹۹ بر روی بیماران مراجعه کننده به کلینیک تب در شهرستان میاندورود انجام شد. تشخیص بیماری بر اساس شرح و تست Real time PCR یا سی تی اسکن ریه بود ۸۷ بیمار براساس معیارهای تشخیصی وارد مطالعه شدند و معیار خروج شامل موارد عدم مراجعه در پیگیری بود. سطح آنتی بادی IgM و IgG توسط روش الیزا و کیت پیشتاز طب در ابتدای تشخیص اندازه گیری گردید و برای بررسی ماندگاری مجددا ۶ ماه بعد سطح IgG همان بیماران مجدد چک گردید که براساس دستورالعمل کیت مقادیر بالاتر از ۱/۱ مثبت در نظر گرفته شد. اطلاعات شامل اطلاعات زمینه ایی، درگیری ریه در CT اسکن و نتایج الیزا پس از ورود به کامپیوتر با نرم افزار آماری ۲۱ SPSS و آزمون های T-test و Fisher's exact مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری ۰/۰۵P< در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سنی بیماران مورد بررسی ۱۷±۷/۴۷ سال بود. از افراد مورد بررسی ۵۵ نفر (۶۳ درصد) زن، ۲۰ نفر (۲۳ درصد) افزایش فشارخون و ۱۸ نفر (۲۰/۷ درصد) دیابت داشتند. ۸۴ نفر از بیماران تست Real time PCR آن ها مثبت بود ۴۳ نفر (۴۹/۴ درصد) درگیری CT داشتند. IgM اولیه در ۲۰ نفر (۲۳ درصد)، IgG اولیه در ۵۸ نفر (۶۶/۷ درصد) مثبت بود که بعد از شش ماه IgG در ۳۶ مورد (۴۱/۴ درصد) مثبت بود. پایداری آنتی بادی در ۶۷/۴ درصد مردان و ۵۶/۴ درصد زنان دیده شد(۰/۴۱=P). ابتلا به فشارخون (۰/۳۲۹=P) و دیابت (۰/۲۱=P) و نیز درگیری ریه در سی تی اسکن (۰/۵۸۶=P) ارتباط معنی داری با پایداری آنتی بادی نداشت. میانگین سنی افراد با پایداری آنتی بادی (۱۶/۲±۵۰ سال) و افرادی که آنتی بادی در آن ها منفی شده بود (۱۴/۱±۴۲ سال)، اختلاف معنی داری (۰/۰۷۷=P) نداشت. استنتاج: یافته ها نشان داد آنتی بادی علیه بیماری در یک سوم بیماران تولید نشده بود و بعد از گذشت ۶ ماه میزان IgG در بخش قابل ملاحظه ای از بیماران کاهش یافته بود. هم چنین نتایج نشان داد پایداری آنتی بادی ارتباط معنی داری با سن، جنس، درگیری ریه در سی تی اسکن و بیماری زمینه ایی از قبیل فشارخون و دیابت نداشت.

Antibody, COVID-۱۹, Antibody stability, safety, PCR Covid, IgM Covid, IgG Covid, آنتی بادی, کووید-۱۹, ایمنی, پایداری آنتی بادی, PCR Covid, IgM Covid, IgG Covid