مصطفی روشن زاده - Shahrekord University of Medical Sciences
سمیه محمدی - Shiraz University of Medical Sciences
مریم ربیعی فرادنبه - Shahrekord University of Medical Sciences
علی تاج - Sabzevar University of Medical Sciences
محمد حسین خلیل زاده نقنه - Saveh University of Medical Sciences

مقدمه: شرایط همه گیری بیماری کووید - ۱۹ نقش غیرقابل انکاری در آموزش دانشجویان خصوصا دانشجویان حیطه سلامت از جمله پرستاران داشته است و می تواند بطور بالقوه کفایت بالینی این دانشجویان را در آینده به عنوان نیروی کاری تحت تاثیر قرار دهد. لذا مطالعه حاضر با هدف تببین تجارب دانشجویان علوم پزشکی از چالش هایی که در این دوران در آموزش بالینی شان تجربه کرده اند انجام شد. روش بررسی: مطالعه کیفی حاضر به روش تحلیل محتوای قراردادی در سال ۱۴۰۲ در دانشکده علوم پزشکی ساوه انجام شد. ۱۷ دانشجو به روش هدفمند انتخاب و داده ها با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختارمند عمیق انفرادی جمع آوری و با استفاده از رویکرد گرانهیم و لاندمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: مصاحبه با مشارکت کنندگان در طی یک دوره ۳ ماهه با ۱۷ دانشجو به صورت انفرادی انجام شد. میانگین طول مدت مصاحبه ۳۰ دقیقه بود. یافته ها شامل یک طبقه (یادگیری از دست رفته) و پنج زیر طبقه (ترس مانع از یادگیری، محدودیت سیستم آموزشی، آشفتگی در تعاملات و ارتباطات، یادگیری بالینی محدود شده، دلسردی نسبت به شرایط آموزشی) بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه آموزش در محیط بیمارستآن ها بدون مواجهه با بیماریهای واگیردار غیرممکن است بایستی با تدوین قوانین و دستورالعمل هایی از آسیب به یادگیری دانشجویان رشته های مختلف پیشگیری کرد. همچنین استفاده از روشهای آموزشی همانند فیلم و انیمیشن و همچنین سایر روشهای آموزش مجازی می تواند تا حدودی در کنار مطالب نظری به ارتقای سطح یادگیری دانشجویان در مواردی که امکان حضور آن ها در بالین بیماران وجود ندارد کمک کند.

Students, Clinical education, Learning, COVID-۱۹, Content analysis, دانشجویان, آموزش بالینی, یادگیری, کووید ۱۹, تحلیل محتوی