مقایسه قوس ستون فقرات پشتی در ورزشکاران نخبه رشته های بالای سر، رشته های پایین سر و غیر ورزشکاران مرد و زن

فرض بر این است که الگوهای وضعیتی، الگوهای حرکتی و تمرینات ویژه ورزشکاران در طولانی مدت می تواند در شکل گیری وضعیت بدنی و ساختار عضلانی- اسکلتی آنها مؤثر باشد. در این میان اطلاعات کمی در مورد ورزشهایی که از دست به صورت بالای سر و پایین سر استفاده می کنند وجود دارد. بنابراین هدف از اجرای پؤوهش حاضر بررسی وضعیت قوس ستون فقرات پشتی در ورزشکاران بالای سر، پایین سر و غیر ورزشکاران است. شرکت کننده ها در این پژوهش شامل 144 مرد و 106 زن در محدوده سنی 18 تا 30 سال می باشد که هر کدام در سه گروه ورزشکاران بالای سر، ورزشکاران پایین سر و غیر ورزشکاران جای گرفتند. شرکت کننده ها شامل 60 نفر ورزشکار مرد در رشته های بالای سر(30 نفر والیبالیست، 30 نفر بسکتبالیست)، 57 نفر ورزشکار مرد در رشته های پایین سر (30 نفر فوتبالیست و 27 نفر دو و میدانی) و 27 نفر غیر ورزشکار مرد، در سه گروه مردان، و 46 نفر ورزشکار زن در رشته های بالای سر(20 نفر والیبالیست، 26 نفر بسکتبالیست) 32 نفر ورزشکار زن در رشته های پائین سر(17 نفر فوتبالیست و 15 نفر دو و میدانی) و 28 نفر غیر ورزشکار زن، در سه گروه زنان می باشد. در این پژوهش از خط کش منعطف برای ارزیابی میزان قوس پشتی ستون مهره به درجه، استفاده شد. برای مقایسه میانگین ها از آزمون آماری آنووای یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی و برای مقایسه مردان و زنان از آزمون تی مستقل در نرم افزار SPSS استفاده شد. میانگین زاویه قوس پشتی برای مردان ورزشکار بالای سرف ورزشکارپایین سر و غیر ورزشکار به ترتیب 9.9 ±36.8، 9 ±35.4، و 8.5 ±37.4 و برای زنان ورزشکار بالای سر، ورزشکار پایین سر و غیر ورزشکار نیز به ترتیب 9.1 ±27.6 ، 9.88 ±29.97، و 10.3 ±24.5، بدست آمد. اجرای آزمون آماری آنووا نشان داد بین سه گروه مردان و همچنین بین سه گروه زنان از نظر میزان قوس پشتی اختلاف معنی داری وجود ندارد (p>0.05).همچنین بین پنج گروه مردان (p=0.066)، و پنج گروه زنان (p=0.714) نیز اختلاف معنی داری مشاهد نشد. اما اختلاف معنی دار بین زنان و مردان در همه گروه ها (p<0.05) به جز گروه ورزشکاران دو و میدانی (p=0.22) مشاهده شد. نتایج نشان داد که میزان قوس پشتی در بین ورزشکاران بالای سر منتخب (والیبالیست ها و بسکتبالیست ها)، ورزشکاران پایین سر منتخب(فوتبالیست ها و دو میدانی کاران)، و غیر ورزشکاران متفاوت نیست. اما بین مردان و زنان در همه گروه ها به جز دو و میدانی کاران تفاوت معنی داری مشاهده شد. نتیجه اینکه وضعیت دست در ورزش های دو و میدانی و فوتبال که از دست ها در پایین سر استفاده می کنند و ورزش های والیبال و بسکتبال که از دست ها در بالای سر استفاده می کنند، ممکن است تأثیری در میزان قوس پشتی نداشته باشد.

Keywords:

ناهنجاری وضعیتی , ورزشکار , بسکتبال , والیبال , دو و میدانی , فوتبال