محمدرضا علم - دانشیار گروه تاریخ دانشگاه شهید چمران اهواز
محمدعلی رضائی پور - دانش آموخته کارشناسی ارشد تاریخ ایران دوره اسلامی، دانشگاه شهید چمران اهواز

حمله ارتش های متفقین به ایران در شهریور ۱۳۲۰، اغتشاش و ناامنی بسیاری در کشور به بار آورد. با شکست ارتش در برابر تجاوز متفقین، برای بسیاری این گمان به وجود آمد که کشور از هم پاشیده شده و رشته اختیار آن از دست دولت خارج گردیده است. به دنبال آن در گوشه و کنار کشور، حرکات و اقداماتی علیه دولت انجام گرفت که باعث بیشتر بر هم خوردن آرامش و انتظام در کشور گردید. ازجمله این حرکات، خیزش برخی طوایف در منطقه میان آب اهواز و شوش است که منجر به رخداد جنگ آهودشت شد. وضعیت آشفته نظامی در خوزستان که در تصرف قوای انگلیس و آمریکا بود، نقش مهمی در وقوع این حرکت داشت. در مقاله حاضر تلاش بر این بوده که به روش توصیفی- تحلیلی با اتکا به منابع کتابخانه ای و اسناد، ضمن بیان عوامل موجده حادثه آهودشت، نتایج انتظامی-امنیتی جنگ و عملیات آهو دشت بررسی شود. سوال پژوهش این است که عامل جنگ و عملیات آهودشت چه بوده و آن جنگ چه نتایج امنیتی-انتظامی به بار آورده است؟ یافته ها نشان می دهد از مهم ترین نتایج امنیتی و انتظامی این جنگ، آشکار شدن توان و شایستگی نیروی نظامی و انتظامی ایران در حل اغتشاشات عشایری-بومی برای نیروهای انگلیسی حاضر در خوزستان و عشایر متمرد منطقه بود. افزوده شدن به همکاری دولت و عشایر در برپائی انتظام منطقه را نیز، از دستاوردهای غیرمستقیم این جنگ می توان به شمار آورد.

ژاندارمری, آهودشت, خوزستان, میان آب, ایل سگوند