محسن اربابی - مدرس مدعو دانشگاه فرهنگیان زاهدان
ساناز ارباب - آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان پردیس رسالت زاهدان

در این مقاله، عواملی که بر گوشه گیری اجتماعی در میان دانش آموزان تاثیر می گذارند، مورد بررسی قرار می گیرد. گوشه گیری اجتماعی، مشکلی جدی است که می تواند بر روابط اجتماعی و رشد شخصیتی دانش آموزان تاثیر منفی بگذارد. این مقاله با بررسی عواملی همچون محیط خانواده، محیط مدرسه، روابط همسالان و ویژگی های شخصیتی دانش آموزان، سعی در شناسایی ریشه های این مسئله دارد. ارتباطات ناکارآمد خانوادگی، عدم حمایت مدرسه، احساس عدم تعلق به گروه همسالان و عوامل روانی مانند کمبود اعتماد به نفس و ترس از ردپای اجتماعی می توانند از جمله عوامل موثر در بروز گوشه گیری اجتماعی باشند. این مقاله همچنین به بررسی راهکارهایی برای پیشگیری و مداخله در این مسئله می پردازد. استفاده از برنامه های آموزشی و مشاوره، تقویت روابط خانوادگی، ایجاد محیط های مدرسه مهیا برای احساس ارتباط و تعلق به گروه، و توجه به نیازهای روانی و اجتماعی دانش آموزان از جمله راهکارهای مطرح شده در این مقاله است. امید است که این تحقیقات به بهبود روابط اجتماعی و رشد سالم دانش آموزان کمک کند و محیط های آموزشی را به مکان هایی مثبت و حمایتی برای رشد و توسعه اجتماعی شان تبدیل کند.روش پژوهش در این نوشتار توصیفی-تحلیلی میباشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای تلاش شده که به ابعاد موضوع پرداخته شود.

گوشه گیری، گوشه گیری اجتماعی،دانش آموزان،اعتماد به نفس، عزت نفس