حسن کوشکی - کارشناس ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی دانشگاه فردوسی مشهد
احمد ابراهیمی عطری - استادیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه فردوسی مشهد
علی اکبر هاشمی جواهری - استادیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه فردوسی مشهد

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین ریسک فاکتورهای منتخب با انواع آسیب ها و بخش های آسیب دیده بدن در دانش آموزان پسر ورزشکار خراسان رضوی در رشته های فوتسال و هندبال می باشد. برای ارزیابی آسیب از فرم های گزارش آسیب فولر و هکاران (2006) استفاده شد. در طی برگزاری مسابقات ویژگیهای مورد تحقیق ورزشکاران آسیب دیده شامل قد، وزن، شاخص توده بدن و درصد چربی بدن مورد ارزیابی قرار گرفت. تحقیق حاضر از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون خی دو در سطح معنادار ( p < 0/05 ) استفاده شد. در بین 648 نفر ورزشکار شرکت کننده در مسابقات، 97 نفر (%15/1) از دانش آموزان در طول برگزاری مسابقات آسیب دیدگی داشتند، که 53 نفر (%54/6) در رشته فوتسال، و 44 نفر (%45/4) در رشته هندبال آسیب دیدند. نتایج تحقیق نشان داد که بین بخش های آسیب دیده بدن در دو رشته هندبال و فوتسال تفاوت وجود دارد .( p =0/001 ) بیشتر آسیب های رخ داده از نوع عضلانی- وتری بود. اندام تحتانی در فوتسال و اندام فوقانی در هندبال بیشترین آسیب دیدگی را داشتند. بین عوامل احتمالی آسیب زا با بخش های مختلف آسیب دیده در هندبال، و بین عوامل احتمالی آسیب زا با انواع آسیب ها در فوتسال و هندبال رابطه معنی داری وجود دارد.( p < 0 /05) اما بین آسیب های قبلی ورزشکاران، وزن، قد، شاخص توده بدن، درصد چربی بدن با بروز آسیب ها رابطه ای وجود نداشت. با توجه به نتایج تحقیق، ورزشکاران بایستی آمادگی بدنی بالایی جهت رویارویی با حریف داشته باشند، و سعی نمایند از هر دو عضو بدن در هنگام فعالیت استفاده کنند. مسئولان ذیربط نیز برای پیشگیری از آسیب ها از کف پوش استاندارد جهت کف پوش سالن ها استفاده کنند.

آسیب های ورزشی، ریسک فاکتورها، دانش آموزان، فوتسال، هندبال