اکبر ذوالفقاری - استادیار، علوم سیاسی توسعه، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، جمهوری اسلامی ایران.
طاها عشایری - استادیار، جامعه شناسی، گروه تاریخ و جامعه شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، جمهوری اسلامی ایران.
طاهره جهان پرور - دانشجوی دکتری، جامعه شناسی فرهنگی، دانشکده علوم اجتماعی، ارتباطات و رسانه، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، تهران، جمهوری اسلامی ایران.
فائزه رقمی - دانشجوی کارشناسی، جامعه شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، جمهوری اسلامی ایران.

مشارکت سیاسی در جمهوری اسلامی بعد از انقلاب ۱۳۵۷، به مسئله ای اجتماعی فرهنگی تبدیل شده است؛ به طوری که در ساختار حکمرانی اسلامی، اهمیت دینداری جامعه بیش ازپیش در پویایی و پایایی آن تاثیر دارد. موضوع پژوهش حاضر مطالعه میزان تاثیر ساختار دینی جامعه بر گرایش به مشارکت سیاسی در جمهوری اسلامی ایران است. روش پژوهش از نوع فراتحلیل کمی دربازه زمانی ۱۳۸۵ الی ۱۴۰۲ انتخاب شده است. از جامعه آماری ۴۲ سند به روش نمونه گیری غیراحتمالی، ۲۶ سند جهت ورود به نرم افزار cma۲ انتخاب شدند. از آزمون های f فیشر و d کوهن برای برآورد مقدار اثر نهایی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد بین ساختار دینی جامعه و مشارکت سیاسی رابطه معنی داری وجود دارد. میزان تاثیر ابعاد مختلف دینداری به این شرح است: بعد اعتقادی (۰.۲۴۱)، بعد مناسکی (۰.۲۵۶)، بعد عاطفی (۰.۱۶۷)، بعد پیامدی (۰.۱۹۸) و بعد تجربی (۰.۲۰۰).

جمهوری اسلامی ایران, حکمرانی سیاسی, ساختار دینی جامعه, فراتحلیل, مشارکت سیاسی