جواد زین العابدین زاده - کارشناسی ارشد (سطح ۳ حوزه علمیه)، گرایش تربیت کودک و نوجوان، حوزه علمیه قم
رضا حبیبی - کارشناسی ارشد،گرایش حقوق عمومی،دانشگاه آزاد تبریز
علی غفوری کهنموئی - کارشناسی،گرایش فقه و مبانی حقوق اسلامی،دانشگاه پیام نور آذرشهر
رضا برزگر - کارشناسی، علوم اقتصادی (نظری)،دانشگاه پیام نور تبریز

ارزش ها نقش بسیار مهمی در زندگی افراد دارند. این گفته در جامعه ما که یک جامعه ارزشی است و تصور آن بدون ارزش ممکن نیست، از اهمیت فزاینده ای برخوردار است. جامعه ی بدون ارزش های حاکم و جهانی رو به زوال می رود و هرج ومرج و فساد بر آن مستولی می شود.این امر نیز به نوبه خود مانع از پیشرفت و ترقی جامعه می گردد. وقتی که فرد دارای ارزش های مناسب نباشد، احساس بیگانگی می کند و احساس هویت و اهمیت خود را از دست می دهد. بدون یک نظام ارزشی نیرومند، برای فرد مشکل است که یک جریان عمل و شیوه زندگی را انتخاب کند. بحران هویت در نوجوانان زمانی ایجاد می شود که ارزش های ماندنی و ثابت و متناسب با زمان را نداشته باشند. اگر حرکت آگاهانه و از روی اختیار متربی را درجهت رشد و اعتلای همه جانبه خویش ، گامی مهم در جریان تربیت او بدانیم به نظر می رسد که هر گونه تلاش و کوشش اولیاء خانه و مدرسه، در راستای تحقق اهداف تربیتی و پرورشی را به عنوان ملزومات این حرکت تلقی نموده که نقش تعیین کننده ای را ایفا می کند. با توجه به ویژگی یاد شده یعنی اختیار ، باید متربی (نوجوان) را به گونه ای در مسیر هدایت قرار داد که همواره از روی آگاهی و تدبر با آگاهی عمل کند و لذا می بایست که برنامه های تعلیمی و تربیتی به نحوی باشد که زمینه رشد و تقویت این قوه عاقله یعنی تعقل و تدبر را در همه افراد فراهم سازد.

دانش آموزان، ارزش های دینی، خانواده، مدرسه