دنیا رحمانی - کارشناسی ارشد بیومکانیک ورزشی دانشگاه بوعلی سینا همدان
نادر فرهپور - دانشیار گروه تربیت بدنی دانشگاه بوعلی سینا همدان
فرید بحرپیما - دانشیار گروه فیزوتراپی دانشگاه تربیت مدرس تهران
امیر حیاتی - کارشناسی ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی ته

مقدمه: ضعف عضلات اسکاپولوتوراسیک منتهی به وضعیت قرارگیری غیر طبیعی کتف شده و با بهم زدن ریتم اسکاپولوهومرال مانع عملکرد طبیعی شانه می گردد. این مطالعه با هدف بررسی تآثیر خستگی ذوزنقه فوقانی بر EMG عضلات کمربند شانه دختران نوجوان دارای شانه نامتقارن و سالم در حرکت ابداکشن فعال انجام شد. روش شناسی: 10 دختر دارای شانه نامتقارن (گروه تجربی) با اختلاف ارتفاع شانه های 3 سانتیمتر، با 10 دختر دارای شانه متقارن(گروه کنترل) در دامنه سنی 14-17 سال، مورد مقایسه قرار گرفتند. EMG عضلات کمربند شانه شامل ذوزنقه فوقانی، دلتوئید خلفی، میانی و قدامی و دندانه ای قدامی در حرکت ابداکشن فعال قبل و بعد از خستگی ذوزنقه فوقانی(3 تکرار) مورد اندازه گیری قرار گرفت. برای این منظور از دستگاه الکترومایوگرافی 16 کاناله مدل MA300-16 استفاده شد. سپس فعالیت الکترومیوگرافی همان عضلات در حداکثر انقباض ایزومتریک (MVIC) ثبت و برای همسان سازی RMS استفاده شد. برای ارزیابی آماری از آنالیز واریانس با اندازه گیری های تکراری استفاده شد. (P<0/05). یافته ها: صرف نظر از عامل گروه، RMS همسان سازی شده مرحله قبل از خستگی بیشتر از بعد از خستگی بود (P=0/00).در دو گروه سالم و دارای شانه نامتقارن RMS مرحله بعد از خستگی نسبت به قبل از خستگی افزایش داشت اما اختلاف معناداری وجود نداشت. (P=0/08) در هر دو گروه RMS اغلب عضلات افزایش داشت اما اختلاف معنادار نبود. (P=0/40) در هر دو گروه RMS دو سمت بدن افزایش داشت اما اختلاف معناداری وجود نداشت. (P=0/85)بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، شانه نامتقارن در میزان فعالیت عضلنی قبل و بعد از خستگی ذوزنقه فوقانی در حرکت ابداکشن فعال نقشی ندارد. اما به طور کلی خستگی ذوزنقه فوقانی باعث افزایش در میزان فعالیت عضلانی افراد می شود.

الکترومایوگرافی، خستگی ذوزنقه فوقانی، شانه نامتقارن