فرزانه زینلی - گروه فیزیولوژی ورزشی و علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
رضا قراخانلو - گروه فیزیولوژی ورزشی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
محمدرضا رئوفی - گروه فیزیولوژی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

در گذشته فیزیولژیست های ورزشی معتقد بودند که انسان بیشترین کار فیزیکی را با تنفس دهانی انجام می هد. به تازگی پژوهشگران در حوزه های پزشکی، بهداشت و فعالیت ورزشی به مزایای تنفس از بینی پرداخته اند. محموعه قابل توجهی از شواهد این مفهوم را نشان می دهد که تنفس بینی منجر به کارایی تهویه ای بهتری نسبت به تنفس دهانی یا دهانی بینی در حین فعالیت ورزش می شود که ممکن است منجر به بهبود اقصتاد فیزیولوژیک شود. از طرف دیگر، نقش تنفس در فعالیت ورزشی به همین جا ختم نمی شود. تنفس بینی می تواند نوسانات مغزی را در نواحی غیر بویایی تعدیل کند؛ که این نوسانات تنفسی به بهبود عملکردهای شناختی کمک می کند. بر این اساس، با توجه به افزایش سرعت تنفس و شدت جریان هوای بینی در حین فعالیت ورزشی به نظر می رسد نورون های حسی پیاز بویایی در میانجی گری تاثیر تمرین ورزشی بر رفتارهای شناختی اثرگذار باشند. از این رو، کشف نقش مسیر تنفس از طریق بینی به عنوان جزو جدایی ناپذیر تمرین ورزشی و توجه به ریتم و الگوی تنفس در حین تمرین، دروازه جدیدی را به سوی علم باز خواهد کرد. در این مقاله تلاش شده است به طور مختصر به نقش متفاوت تنفس در فعالیت ورزشی پرداخته شود.

تنفس از طریق بینی، فعالیت ورزشی، عملکرد شناختی