نگار فلاح نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده معدن، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران
سید سعید قنادپور - استادیار، دانشکده معدن، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران

هر تصمیم گیری قدمتی به تاریخ بشر دارد. در زندگی امروزی ما تصمیمات زیادی بر اساس معیارهای مختلف گرفته می شود. تصمیم گیری، علی رغم تهاجم با ابزارهای تصمیم گیری به کمک پیشرفت های فناوری به روز، به یک فعالیت مهم در دنیای فوق مدرن، تبدیل شده است. گاهی اوقات فناوری به تنهایی نمی تواند بدون درنظر گرفتن توانایی های شناختی انسان تصمیم گیری کند. انتظار می رود که تجهیزات انسانی با بینش خوبی، از تصمیم گیری موثر برای رسیدن به یک تصمیم بسیار دوستانه استفاده کند. تصمیم گیری چندمعیاره در اوایل دهه هفتاد همراه با پیدایش تئوری مجموعه های فازی معرفی شد. این تئوری تطبیق خوبی با روش تصمیم گیری چندمعیاره داشت و در نتیجه بسیاری از روش های جدید تصمیم گیری چندمعیاره فازی را ابداع کرد. تئوری نظریه تصمیم گیری چندمعیاره دارای مبنایی برای تصمیم گیری سیستماتیک و منطقی تر به ویژه در شرایطی که معیارهای متعددی باید در نظر گرفته شود است. تکنیک های تصمیم گیری چندمعیاره راه حل هایی را برای چالش های چند هدفه و گاهی متضاد ارائه می دهند که مدیران و حکمرانان را در دستیابی به موفقیت در پروژه های مختلف یاری می دهند. اما چالش در جایی آغاز می شود که هر پروژه منحصر به فرد بوده و موانع خاص در تصمیم گیری باعث می شود که انتخاب گزینه بهتر (بهینه تر) کار پیچیده ای باشد. با کاربردهای روزافزون این رویکردها در حیطه های گوناگون، صنعت معدن نیز از این قاعده مستثنی نبوده؛ لذا هدف در این مقاله مروری بر دسته بندی تصمیم گیری چندمعیاره و چندمعیاره فازی، بررسی مفاهیم و برخی عوامل و کاربردهای این روش ها در حیطه مهندسی معدن و بررسی چگونگی تاثیرات کاربرد این روش ها در بهبود پروسه تصمیم گیری در این صنعت و فعالیت های مدیریتی مربوطه و در نتیجه بررسی های صورت گرفته دلخواهیم یافت که این روش ها از طریق تلفیق با سایر روش های بهینه سازی به چه شکل می توانند پاسخ های بهینه تری را ارائه دهند.

تصمیم گیری چندمعیاره، مهندسی معدن، توسعه پایدار، مدیریت ریسک