صبا منصوری - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته شیمی معدنی
علیرضا اکبرزاده - استادیار گروه شیمی معدنی
محبوبه ربانی - استادیار گروه شیمی معدنی

امروزه استفاده از نانوذرات مغناطیسی در کاربردهای زیست پزشکی و دارویی مورد توجه بسیاری قرار گرفته است، که در این میان می توان به سیستم های تشخیص و درمان به صورت همزمان اشاره نمود. استفاده از این نانو ذرات به صورت نانو کامپوزیت با انواع پلیمرها به خصوص پلیمرهای طبیعی به دلیل زیست سازگاری، غیر سمی بودن و... توجه گسترده ای را در دهه های گذشته به خود جلب کرده است. این نانو کامپوزیت ها برای سیستم های دارورسانی نوین در انواع مختلفی از بیماری ها از جمله سرطان مورد مطالعه قرار گرفته اند. ذرات در ابعاد نانو معمولا در بافت به دلیل افزایش نفوذپذیری و اثر ماندگاری که توسط عروق نشتی ارائه می شود، انباشته می شوند. نانو کامپوزیت ها که دارای بستر مناسبی جهت بارگذاری دارو هستند به عنوان حامل دارویی در سیستم های نوین دارورسانی می توانند به راحتی با محرک های خارجی تا رسیدن به بافت هدف به صورت غیرفعال هدایت و کنترل شوند. در این مقاله به بررسی نانو کامپوزیت های مغناطیسی به عنوان حامل در درمان سرطان با داروی ۵- فلوئورویوراسیل پرداخته شده است.

نانوذرات مغناطیسی، نانوکامپوزیت، پلیمرهای طبیعی، نانوکامپوزیت های مغناطیسی، سرطان، تومور، ۵- فلوئورویوراسیل، تشخیص و درمان، دارورسانی