علی اصغر خسروی مشیزی - کارشناسی ادبیات عرب، دبیر
امیرحسین زمانی پور - کارشناسی آموزش ابتدایی، آموزگار
حسین مرادی دشتکار - کارشناسی آموزش ابتدایی، آموزگار

این مقاله به بررسی ارتباطات مثبت بین معلمان و دانش آموزان در حوزه آموزش و تربیت می پردازد. ارتباطات مثبت به عنوان یک اصل اساسی در محیط های آموزشی شناخته شده اند که تاثیرات مثبتی بر روی یادگیری، انگیزه، تعهد تحصیلی، و رشد شخصی دانش آموزان ایجاد می کنند. این تحقیق به تجزیه و تحلیل عوامل موثر بر ارتباطات مثبت، نقش معلم و دانش آموز در تعاملات آموزشی و تربیتی، و تاثیرات این ارتباطات بر عملکرد و تعهد دانش آموزان پرداخته است.تعاملات آموزشی و تربیتی موثر بین معلم و دانش آموزان از جمله مهارت های اساسی است که معلمان باید در آن توانایی داشته باشند. این تعاملات می توانند به دانش آموزان کمک کنند تا مهارت های ارتباطی، تفکر انتقادی، و حل مسائل را توسعه دهند.مهارت های ارتباطی معلمان به عنوان عامل مهمی در بهبود ارتباطات مثبت تاثیرگذار هستند. آموزش معلمان در زمینه مهارت های ارتباطی و تعامل با دانش آموزان می تواند به بهبود کیفیت تدریس و یادگیری کمک کند.نتایج این تحقیق نشان می دهند که ارتباطات مثبت می توانند به بهبود کیفیت آموزش و تربیت و موفقیت دانش آموزان کمک کنند. مقاله به پیشنهادات برای تحقیقات آتی در این حوزه و اهمیت توسعه مهارت های ارتباطی معلمان پرداخته و تاکید می کند که ارتباطات مثبت باید به عنوان یک اولویت در زمینه آموزش و تربیت مدنظر قرار گیرند.مقاله تاکید دارد که تحقیقات آتی باید به تعمق در نقش ارتباطات بین فردی مثبت معلم و دانش آموز بپردازند و رویکردهای نوینی برای بهبود این ارتباطات ارائه کنند. این تحقیقات می توانند به بهبود سیاق های آموزشی و تربیتی کمک کنند و دانش آموزان را در دستیابی به موفقیت و رشد شخصی یاری دهند.

ارتباطات بین فردی، معلم، دانش آموز، تعاملات آموزشی، تربیتی، یادگیری، انگیزه، تعهد تحصیلی، مهارت های ارتباطی، تعاملات مثبت.