علیرضا رعیت حسن آبادی - دامغان خیابان خیام کوچه شهید حسنی ساختمان آریا ۱۳ طبقه ۲

اسماعیل شاهرودی(آینده) و نصرت رحمانی دو شاعر نیمایی سرای دهه های سی تا پنجاه شمسی هستند که به یک دلیل در تاریخ شعر معاصر فارسی یگانه هستند. این دو تنها شاعرانی است که نیمایوشیج بر یکی از مجموعه های شعری شان مقدمه نوشته است. مقدمه نیما بر کتاب آخرین نبرد اثر اسماعیل شاهرودی و کوچ اثر نصرت رحمانی از این نظر بسیار حائز اهمیت است. مقدمه نیما بر آخرین نبرد بسیار مفصل تر از مقدمه او بر کوچ است و از این رو شایسته تحلیل و بررسی.این پژوهش به تحلیل مقدمه نیما بر کتاب آخرین نبرد پرداخته است و به این سوال پاسخ داده است که کدام ویژگی در اشعار شاهرودی در این مقدمه نویسی نیما تاثیرداشته است و وی را به این مقدمه نویسی ترغیب کرده است؟ تحلیل این مقدمه و مقایسه آن با مقدمه کتاب کوچ نشان می دهد که توجه به زندگی اجتماعی مردم و آرگو( به معنای زبان مخفی و زبان عامیانه ) در اشعار شاهرودی، مورد توجه نیما در این مقدمه بوده است. از زاویه تحلیل گفتمان هم مقدمه نیما، به مثابه عملی گفتمانی در ثبیت اصطلاح آرگو در شعر معاصر است

شعر معاصر, شعر نیمایی, نیما یوشیج, اسماعیل شاهرودی, نصرت رحمانی, آخرین نبرد, کوچ, تحلیل گفتمان