مجید آزاد منش - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
مهدی مقرنسی - استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
اسکندر رحیمی - استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه علوم و تحقیقات فارس
محسن پذیرایی - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

هدف: هدف از انجام این پژوهش اثر تعاملی 24 جلسه تمرین هوازی و مصرف همزمان مکمل اسیدهای چرب امگا3 بر مولکول چسبان بین سلولی (شاخص جدید بیماریهای قلبی عروقی) در مردان مسن می باشد. روش شناسی: بدین منظور 36 نفر از افراد سالمند، در دامه سنی 50 تا 70 سال که هیچ گونه فعالیت ورزشی منظم نداشته اند به طور تصادفی در 4 گروه تمرین + مکمل، تمرین+دارونما، مکمل و دارونما تقسیم شدند برنامه تمرینی به مدت 8 هفته و هفته ای 3 جلسه، برای گروه های تمرین= مکمل و تمرین = دارونما اجرا شد. و برای گروه مکمل، روزی 2 عدد قرص مکمل امگا 3 در دو وعده غذایی. گروه دارونما نیز روزی 2 عدد قرص دارونما در دو وعده غذایی، به مدت 8 هفته مصرف کردند. خون گیری پس از 14 ساعت ناشتایی و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی انجام شد. برای آنالیز بیوشیمیایی و سنجش مقادیر sICAM-1 از کیت پلاتینیوم ساخت کشور اتحادیه اروپا شرکت بیوسانیس و دستگاه مورد استفاده آن State Fax 2100 ساخت کشور آمریکا بود. داده های حاصل با استفاده از آزمونهای آنالیز واریانس یکطرفه (One way anova)، اندازه گیریهای مکرر و آزمون تعقیبی LSD تجزیه تحلیل شدند.یافته ها: یافته های این پژوهش نشان می دهد تمرین هوازی+ مصرف مکمل امگا3 و مکمل امگا3 باعث کاهش ملموس در مقادیر sICAM-1 شاخص جدید پیشگویی کننده حوادث قلبی و عروقی می شود ولی این کاهش معنا دار نیست در حالیکه گروه تمرین+ دارونما و دارونما باعث کاهش اندکی در مقادیر sICAM-1 می شوند. و تغییرات درون گروهی هم کاهش معنی داری را نشان نداد. بحث و نتیجه گیری: بر پایه ی یافته های پژوهش اندازه گیری مولکول چسبان سلولی sICAM-1 ابزار سودمندی در تشخیص موثر عوامل مختلف محیطی در اختلالات عروقی بوده و از طرفی تمرینهای منظم استقامتی با کاهش غلظت sICAM-1 می تواند روشی سودمند در پیشگیری و کاهش آترواسکلروز باشد.

مولکول چسبان بین سلولی(sICAM-1)، تمرین استقامتی، مکمل امگا3، افراد سالمند