فرشته اکبری پازکی - ۱-کارشناسی ادبیات فارسی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز
بتول سادات معراجی - ۲-کارشناسی شیمی محض دانشگاه بیرجند
خیرالله رضایی کیا - ۳-دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه پیام نور آبادان
حسین واحدی سرریگانی - ۴-کارشناسی مهندسی تکنولوژی برق قدرت دانشکده فنی و حرفه ای آیت الله خامنه ای هرمزگان میناب

یکی از مهم ترین چالش های آموزش و یادگیری، ارائه روش هایی است که افراد به طور فعال در فرآیند یادگیری مشارکت داشته باشند و به عنوان مرکز و محور فعالیت های آموزشی قرار بگیرند. در این راستا، طراحی ابزارهای سنجش مناسب برای آموزش یادگیرنده محور به عنوان یکی از مباحث مهم و حیاتی مورد توجه قرار گرفته است. این ابزارها نه تنها می توانند به ارتقای کیفیت فرآیند آموزش و یادگیری کمک کنند، بلکه افراد را در بهبود تفکر و یادگیری خودشان تشویق می کنند. از آنجایی که روش های سنتی آموزش و یادگیری معمولا به صورت یک طرفه و معلم محور هستند و از فرد بیشتر به عنوان گیرنده اطلاعات تلقی می شود، نیازمندی به ابزارهای سنجشی است که به افراد این امکان را بدهند تا خود را به طور فعال در فرآیند یادگیری شناخته و مشارکت داشته بیند. این مساله اهمیت زیادی در دنیای امروزی دارد که تمرکز بر توانمندسازی فرد و توسعه مهارت های فردی و تفکرات خلاقانه افراد برای مواجهه با چالش های پیچیده و روزافزون جامعه رو به رشد است. توسعه ابزارهای سنجش مناسب برای آموزش یادگیرنده محور می تواند به شکل گیری محیط های آموزشی پویا و تعاملی کمک کند که در آنها فرد به عنوان مرکز فعالیت های آموزشی قرار می گیرد. این ابزارها می توانند موجب افزایش توانمندی ها و مهارت های افراد، ارتقاء تفکرات خودآگاه و توانایی های تفکری آنها، و همچنین تسهیل برنامه ریزی و انطباق آموزش با نیازها و توانایی های هر فرد شوند. این مرور مطالعاتی به منظور بررسی ابزارهای سنجش مناسب برای آموزش یادگیرنده محور انجام می شود. در این مطالعه، منابع مرتبط با روش های سنجش و ابزارهایی که برای ارزیابی و پیگیری فعالیت های یادگیرنده در فرآیند آموزش استفاده می شود، مورد بررسی قرار می گیرد.

واژگان کلیدی: ابزار سنجش، آموزش یادگیرنده محور، آموزش، معلم، یادگیرنده.