محسن جعفری - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تهران، پردیس بین المللی کیش
ناهید بیژه - استادیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه فردوسی مشهد
امیررشید لمیر - استادیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه فردوسی مشهد

هدف: فیبرینوژن و پروتئین واکنشگر سی (CRP) دو ریسک فاکتور جدید قلبی عروقی هستند و به طور مستقل خطر اتروسکلروزیس را نشان می دهند. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر یک جلسه تمرین مقاومتی دایره ای بر سطوح خونی فاکتورهای مذکور در مردان میانسال سالم و غیر فعال بود. روش شناسی: آزمودنی های این تحقیق به طور تصادفی به دو گروه تجربی(14 نفر) و کنترل (9نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین شامل 10 ایستگاه بود که با 35% یک تکرار بیشینه هر آزمودنی انجام می شد. سطوح فیبرینوژن و hsCRP خون قبل و پس از برنامه تمرینی اندازه گیری شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون تی مستقل افزایش معنی دار سطح hsCRP سرم (P<0.05) و عدم تغییر معنی دار فیبرینوژن را پس از تمرین درگروه تجربی نشان داد، در گروه کنترل هیچکدام از این عوامل تغییر معنی داری نداشتند. بحث و نتیجه گیری: افزایش می تواند به علت تحریک کبد توسط اینترلوکین 6 مشتق از بافت عضلانی باشد که به عنوان سیگنالی جهت تحریک لیپولیز و گلیکوژنولیز عمل می کند. بررسی تغییرات عوامل التهابی و انعقادی دیگر پس از انجام چنین تمرینی می تواند نتایج روشن تری را درباره تاثیرات مفید یا مضر این نوع تمرین در مردان میانسال سالم و غیر فعال نشان دهد.

فیبرینوژن، تمرین مقاومتی دایره ای، hsCRP، آتروسکلروزیس