محمد بذری فریمانی - دبیر
رحیمه معصومی - دبیر
فرشته یوسف تبار - دبیر
محمد فهیم - دبیر
مهرداد بایرامی - دبیر

خانواده اولین نهادی است که کودک در آن رشد و پرورش مییابد و مورد حماست مادی و معنوی پدر مادر و سایر اعضای خانواده قرار میگیرد. طبیعی است هر چه فشار روانی و از هم گسیختگی اعضای خانواده بیشتر و عمیقتر باشد، نقش مربیان و آموزگاران دوره ابتدائی در ایجاد فضایی آرام و توام با صمیمیت پررنگتر میشود. گذشته از آن، مدرسه مکانی مقدس و استثنایی است که میتواند تاثیرش را در تمام مراحل رشد کودکان و نوجوانان برجای گذارد.دانشآموزان بهترین ساعات روز خود را در مدرسه میگذارنند و البته آموزگاران و مربیان مدارس نیز بهترین فرصتها را برای آموزش مفاهیم مختلف )اعم از درسی، اخالقی، اجتماعی و فرهنگی( در اختیار دارند. در این خصوص اگر هدف آموزش، رشد و ارتقای شایستگیها و تواناییهای کودکان و نوجوانان باشد، باید ایجاد محیطی سالم و سرشار از ویژگیهای مثبت انسانی، مثل شفقت، نوع دوستی، همکاری و ... را با آموزش علوم و دروس کالسیک همزمان سازند.بدیهی است که بکارگیری اصول بهداشت روانی در زمانی که کودکان و نوجوانان احساس ارزش و احترام میکنند، در حقیقت مهارتهای تندرست بودن و پرهیز از آسیبهای احتمالی در آنها رشد میکند و میتوانند به راحتی قوانین و مقررات مدرسه را بپذیرند.دوران رشد و تحول کودکان بسیار حساس است.مطالعات مربوط به افسردگی میبایست در بستر تحول روانی –شناختی آنان صورت پذیرد و کودکان برای رشد سالم خود به فضای عاطفی،عدم ارتباطات کالمی –روانی خوشایند و پرجاذبه در کانون خانواده میتواند گرههای بی تفاوتی و احساس تنهایی و گوشهگیری و افسردگی را پدید میآورد.تقویت غنای عاطفی و انگیزههای ارتباطی کودکان در محیط خانواده، محشور شدن کودکان با صاحبان چهرههای گشاده و متبسم و منشهای پویا و افراد پرانگیزه و مثبتاندیش مهمترین گام در بهداشت روان و پیشگیر از اختالالت روانی است.

اختالالت ،رفتاری-روانی،بهداشت،گوشه گیری