تاثیر یک دوره فعالیت پیاده روی بر آدیپوکین ها و شاخص مقاومت به انسولین

مقدمه: بافت چربی به عنوان یک اندام هورمونی مهم شناخته شده هورمون های مختلفی را با عنوان آدیپوکین ها تولید و ترشح می کند که عملکردهای بیولوژیک متنوعی را تنظیم می کنند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر یک دوره فعالیت پیاده روی بر آدیپوکین های لپتین، آدیپونکتین و شاخص مقاومت به انسولین مردان میان سال سالم بود. مواد و روش ها: 28 مرد سالم(با میانگین± انحراف معیار سن 3/5 ± 46 سال، وزن 12/00±82 کیلوگرم و قد 7/5±174 سانتی متر) به صورت داوطلبانه و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. از همه ی آزمودنی ها در حالت ناشتا خون گیری به عمل آمد و متغیرهای مورد نظر یعنی لپتین، آدیپونکتین، انسولین، گلوکز اندازه گیری شد. سپس گروه تجربی به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه تحت تاثیر تمرینات(پیاده روی) قرار گرفتند و از گروه کنترل خواسته شد در طول انجام پروتکل از انجالم هر گونه فعالیت ورزشی خودداری نمایند. برنامه تمرین شامل راه رفتن با شدت 65 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب و به مدت 30 دقیقه در هر جلسه بود. پس از پایان دوره تمرینی مجدداَ از آزمودنی ها خون گیری متغیرها به عمل آمد. برای تعیین تاثیر فعالیت پیاده روی از آنالیز تحلیل واریانس بین گروهی با اندازه های تکراری استفاده شد. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که پیاده روی تاثیر معنی داری بر روی لپتین، آدیپوتکتین، انسولین و شاخص توده بدنی ندارد(p< 0/05) اما باعث تاثیر معنی داری بر روی گلوکز بر روی مردان میان سال گردید.(p> 0/05) بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که افزایش غلظت گلوکز احتمالاَ در اثر کاهش غلظت انسولین رخ داده که این دوفاکتور با هم رابطه معکوسی دارند.

Keywords:

پیاده روی , آدیپونکتین , لپتین , شاخص مقاومت به انسولین