نوید دهقانی - کارشناس ارشد مدیریت رسانه، دانشگاه پیام نور واحد تهران غرب، تهران، ایران.

در حال حاضر، صنعت تولید و پخش فیلم های سینمایی تحت تاثیر شیوع ویروس کرونا و شرایط ناشی از آن، علاوه بر پایین آمدن تعداد تماشاگران در سالن های سینما، با چالش از دست ندادن مخاطبان، با جایگزینی به نام شبکه نمایش خانگی روبه رو شد. شیوع ویروس کرونا و قرنطینه های پس از آن و همچنین گذران اوقات در داخل منازل، باعث شد که جمعیت کثیری از مردم به تماشای فیلم و سریال های شبکه نمایش خانگی روی آورده و مصرف کننده تولیدات شرکت های نمایش خانگی گردند. هرچند تا پیش از آن هم با اوج گیری تولیدات ناهمگون (در ژانر های متفاوت و بیشتر سرگرم کننده) در قبل از سال ۱۳۹۸ در این شبکه، بحث هایی درباره ضرورت نظارت برتولیدات آن ها شکل گرفته بود، اما شیوع ویروس کرونا روند ارزشیابی و نظارت برتولیدات شبکه نمایش خانگی و مشخصا وی اودی ( VOD) را تسریع کرد. این مدیوم توانست، به دلیل ویژگی های منحصر به فرد خود، در بهبود فرآیند آموزش، انتقال مفاهیم، سرگرمی و تامین بهینه اوقات فراغت نقش مهمی ایفا نماید. تاثیر پیام این رسانه تصویری قدرتمند بر افکار عمومی و بازتاب و عملکرد آن را به ویژه از نظر تربیتی، فرهنگی و جامعه پذیری نباید از منظر توجه دور داشت. رسانه های صوتی و تصویری به دلیل ماهیت درونی جهت دسترسی به تعداد زیادی از مخاطبان و همچنین داشتن ویژگی سرعت در فراگیری و انتقال مفاهیم ابزار توانمندی برای ارسال پیام به مخاطبان، شکل دهی به افکار عمومی و آمادگی آن برای عبور از بحران های ملی می باشند و این مهم، بخشی از مسئولیت اجتماعی ذاتی آن ها به شمار می رود. این تحقیق درصدد است ضمن بررسی علل افزایش رویکرد مخاطبان به استفاده از تولیدات پلتفرم های آنلاین نمایش خانگی، با مطالعه موردی بر روی موسسات فیلم نت، فیلیمو و نماوا، تاثیرات اجتماعی و فرهنگی فعالیت آن ها را مورد بررسی و تحلیل قرار دهد.