سولماز دشتبان - آموزگار کودکان استثنایی، آموزش و پرورش تبریز
فائضه بهتاش زکی - آموزگار کودکان استثنایی، آموزش و پرورش تبریز
سبیله موسی زاده - آموزگار کودکان استثنایی، آموزش و پرورش تبریز

هدف از پژوهش حاضر بررسی راهکارهای پرورش هوش عاطفی در دانش آموزان است. بر اساس این نگرش که چرخه آموزش و پرورش بر پایه یک حرکت سنتی عمدتا حول محور «آموزش شناختی» می چرخد. پرورش ابعاد عاطفی - اجتماعی نادیده انگاشته شده یا کمتر مورد توجه قرار گرفته است. از این رو نقش هوش هیجانی در تبیین عوامل عاطفی و اجتماعی قابل تامل به نظر می رسد. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های کاربردی و شیوه بررسی آن نیز توصیفی- تحلیلی انتخاب شده است. همچنین از شیوه مطالعه منابع کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات و داده های پژوهش، استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که برای مداخله یا پیشبرد بهینه فرآیند آموزش و پرورش به ویژه در جنبه های عاطفی - اجتماعی آن می توان از هوش هیجانی بهره برد و از آن به منزله راهنمایی مفید برای کسب مهارتهای زندگی و همچنین سنجش و بهبود واکنش های دانش آموزان نسبت به رخدادهای زندگی، آن هم طی سال های حساسی که در مدرسه و به یادگیری سپری می گردد، می توان بهره جست. با بهره گیری از هوش هیجانی می توان برای ساختن محیطی مساعد و برانگیزاننده برای یادگیری و برقراری ارتباط موثرتر فراهم آورد. در نهایت این که اگر دانش آموزان با به کارگیری هوش هیجانی به صلاحیت عاطفی دست یابند. می توان آینده ای روشن را برای کودکان و نوجوانان به ویژه در ابعاد عاطفی – اجتماعی نوید داد و بر این اساس گامی نو در راستای برنامه ریزی و بهداشت روانی آنها برداشت.

دانش آموزان، هوش عاطفی، موفقیت تحصیلی